ارزیابی تحولی کیفیت روابط نوجوانان با دوستان

هدف پژوهش حاضر بررسی تحولی کیفیت ارتباط نوجوانان با دوستان هم جنس و غیر هم جنس بود. براساس روش نمونه برداری دردسترس، ۱۸۲ دانش آموز نوجوان دختر و پسر ۱۳، ۱۵ و ۱۷ ساله ساکن شهر تهران که در سال تحصیلی ۹۰ ۸۹ مشغول به تحصیل بودند، انتخاب شدند و کیفیت رابطه آنها با دوستان هم جنس و غیر هم جنس با سیاهه شبکه روابط (فورمن و بارمستر، ۱۹۸۵) مورد سنجش قرار گرفت. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس چند عاملی و تحلیل واریانس یک راهه تحلیل شدند. نتایج نشان دادند که برای دختران مهم ترین ابعاد کیفیت رابطه گزارش شده با دوست هم جنس، عاطفه و خودافشاگری و با دوست غیر هم جنس، عاطفه و همنشینی بود. برای پسران نیز مهم ترین ابعاد کیفیت رابطه با دوست هم جنس، همنشینی و حمایت ورزی و با دوست غیر-هم جنس، عاطفه و حمایت ورزی بود. در هر دو گروه ، کیفیت رابطه با دوستان هم جنس تحت تاثیر سن و جنس قرار داشت اما درمورد ارتباط با دوست غیر-هم جنس اثر سن معنادار نبود. افزون بر آن، نتایج نشان دادند که کیفیت رابطه نوجوانان فاقد دوست غیر هم جنس با پدر، بهتر از همتاهای دارای دوست غیر همجنس بود.

کلیدواژه ها:

کیفیت ارتباط ، نوجوانان ، دوستان هم جنس ، دوستان غیرهم جنس