تاثیر DMSO در القای تمایز کاردیومیوسیت ها از سلول های کارسینومای جنینی P۱۹در شرایط آزمایشگاهی

مقدمه: در مطالعه حاضر توانایی تمایز سلول های کارسینومای جنینی P۱۹در غلظت های مختلف DMSO به کاردیومیوسیت ها مورد ارزیابی قرار گرفت. مواد و روش ها: جهت تمایز سلول های P۱۹، اجسام شبه جنینی(Embryoid Bodies,EBs) به روش قطرات آویزان طی ۲ روز تشکیل شدند. سپسEBs به مدت ۱۸ روز تحت القائات غلظت های مختلف DMSO ۱/۰ درصد، ۵/۰ درصد، ۱ درصد، ۵/۱ درصد، ۲ درصد قرار گرفتند. طی تمایز تعداد ضربان در دقیقه هر سه روز یک بار در گروه های مختلف با میکروسکوپ معکوس شمارش شدند. جهت شناسایی بیان پروتئین F-actin از ایمونوسیتوشیمی استفاده شد. یافته های پژوهش: تغییرات مورفولوژیکی زیادی در کاردیومیوسیت های مشتق شده از P۱۹ به ویژه در گروه DMSO ۵/۰ درصد ایجاد شد به طوری که افزایش مشخصی در اندازه سیتوپلاسم و زواید سیتوپلاسمی آن ها دیده شد. نتایج شمارش روزانه نشان داد که حداکثر تعداد ضربان در دقیقه در غلظت ۵/۰ درصد و در روز ۱۲+۲ (۲ روز برای تشکیل اجسام شبه جنینی به علاوه ۱۲ روز پس از القای تمایز) مشاهده شد. علاوه بر این کاردیومیوسیت تمایز یافته پروتئین F-actin را تنها در حضور غلظت ۵/۰ درصد DMSO بیان کردند در حالی که این پروتئین در سایر غلظت ها بیان نشد. بحث و نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر پیشنهاد می نماید که اولا موثرترین غلظت DMSOدر فرآیند القای کاردیوژنزیس غلظت۵/۰ درصد است. ثانیا یکی از مطلوب ترین رده های سلولی جهت تمایز کاردیومیوسیت ها، سلول های کارسینومای P۱۹ می باشد.

کلیدواژه ها:

P۱۹ Cells ، Cardiomyocytes ، F-actin protein ، Embryoid bodies ، DMSO ، سلول های P۱۹ ، کاردیومیوسیت ها ، پروتئین F-actin ، اجسام شبه جنینی ، DMSO