بررسی مزیت نسبی تولید کشمش در استان زنجان و تعیین ساختار بازار داخلی آن
محل انتشار: فصلنامه اقتصاد کاربردی، دوره: 4، شماره: 14
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 215
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JAES-4-14_005
تاریخ نمایه سازی: 9 آذر 1400
چکیده مقاله:
هدف آرمانی این تحقیق شناسایی توانمندیهای استان زنجان در تولید و صادرات محصول کشمش است. در این راستا ساختار بازار داخلی محصول کشمش در ایران و نیز مزیت نسبی تولید این محصول در استان زنجان مورد بررسی قرار گرفته است. بخشی از اطلاعات مورد نیاز به طریق پرسشنامه و بخشی دیگر از سایتهای FAO و ... جمعآوری شدهاند. در این مطالعه از ماتریس تحلیل سیاستی (PAM) و شاخص RCA برای محاسبه مزیت نسبی و نیز شاخصهای CRn و HHI برای تعیین ساختار بازار استفاده شده است. نتایج به دست آمده از ماتریس تحلیل سیاستی (PAM) حاکی از آن است که تولید کشمش در استان زنجان دارای مزیت نسبی میباشد (۶۸/۰DRC =) و همچنین تولید این محصول دارای سودآوری اجتماعی (۷/۵،۶۳۱،۳۵۸NSP = ) و منفعت اجتماعی (۰/۶۹= SCB) است. نتایج حاکی از یارانه غیرمستقیم بر نهادههای قابل تجارت (۶۹/۰ = NPIC) و مالیات غیرمستقم بر محصول (۱۴/۰ = NPC) است. مالیاتی که دولت به صورت غیرمستقیم بر محصول در نظر گرفته است (۶۸/۰= EPC) بیش از یارانهای است که بابت نهادهها پرداخت مینماید. نتایج بیانگر وجود مزیت نسبی در تجارت کشمش است (۳۶/۱۲= RCA) و در نهایت نتایج نشان میدهند بازار کشمش ایران به صورت انحصارچندجانبه است (۴۳/۴۹= CR۴)، (۷۲۹/۹= HHI).
کلیدواژه ها:
نویسندگان