اثر محلول پاشی بنزیل آدنین و تیامین در پیش از برداشت بر برخی صفات کمی، کیفی و رشد و گلدهی لیلیوم(Lilium spp.) رقم Freya

لیلیوم با نام علمی Liliumspp.، گیاهی از خانواده Liliaceae است که اهمیت ویژه ای در ایران و بازارهای جهانی دارد. پژوهش حاضر جهت بررسی اثر محلول پاشی بنزیل آدنین و تیامین در پیش از برداشت بر برخی صفات کمی، کیفی، رشد و گلدهی لیلیوم (Lilium spp.)، به صورت طرح آماری کاملا تصادفی با هفت تیمار، سه تکرار و هر تکرار حاوی سه گیاه، در مجموع ۶۳ گیاه اجرا گردید. تیمارها شامل بنزیل آدنین و تیامین هر کدام با سه سطح ۵۰، ۱۰۰ و ۱۵۰ میلی گرم در لیتر و گلدان بدون محلول پاشی بعنوان شاهد، بود. محلول پاشی گلدان ها سه مرتبه به فاصله یک هفته در پایه های یکسان انجام شد، به طوری که آخرین محلول پاشی حدود یک هفته پیش از مرحله مناسب برداشت گل ها جهت عرضه به بازار (زمان رنگ گرفتن گلچه ها) بود. صفات کمی، کیفی و آنزیمی گیاه مانند وزن تر گل، وزن خشک گل، شاخص ثبات غشاء سلول، کارتنوئید گلبرگ، کلروفیل کل برگ، پروتئین، فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز و فنیل آلانین آمونیالیاز و ماندگاری گل روی بوته ارزیابی شد. نتایج نشان داد که تیمار بنزیل آدنین ۱۵۰ppmبیشترین تاثیر را بهبود صفاتی مانند وزن تر گل و وزن خشک گل، شاخص ثبات غشاء سلول، کلروفیل کل برگ، پروتئین، فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز و فنیل آلانین آمونیالیاز و ماندگاری گل روی بوته، تیمار بنزیل آدنین ۱۰۰ppm بیشترین تاثیر را در بهبود کارتنوئید گلبرگ داشت. تیمار بنزیل آدنین ۱۵۰ppm با ۲/۱۳ روز، بیشترین و تیمار شاهد با ۳/۸ روز، کمترین ماندگاری گل روی بوته را داشتند. همچنین بین صفات مورد ارزیابی همبستگی مثبت و معنی دار در سطح ۵ و ۱% مشاهده شد، برای مثال وزن تر گل با شاخص ثبات غشاء سلول، همبستگی مثبت و معنی دار در سطح ۱% داشت.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: بنزیل آدنین ، تیامین ، سوپراکسید دیسموتاز ، فنیل آلانین آمونیالیاز ، لیلیوم