تاثیر آموزش مبتنی بر مدل سه گانه خانواده در مرحله پیش از ازدواج بر رضایت و سازگاری زناشویی

در فرهنگی ایرانی، پیوند عمیق عاطفی و هیجانی بین والدین و فرزندان نه تنها بعد از ازدواج بلکه در سراسر عمر ادامه می یابد. از این رو خانواده ها نقش پر اهمیتی در زندگی زوجین دارند، و همچنان که منابع عظیم حمایتی برای آنها به شمار می روند، می توانند عامل اختلاف، کاهش رضایت و سازگاری زوجین و یا طلاق آن ها شوند. همچنین دوره های نامزدی و عقد به عنوان مراحل پیش از شروع زندگی مشترک زیر یک سقف، در شکل گیری نوع رابطه و نگرش ها و شناخت های اولیه همسران از یکدیگر و خانواد ها، مراحل بسایر مهمی در زندگی افراد محسوب می شوند و آینده رابطه را پیش بینی می کنند. از این رو، با در نظر گرفتن نیاز به برنامه ای در مرحله ای پیش از ازدواج که مطابق با فرهنگ ایرانی باشد و علاوه بر رابطه زوجین، روابط آن ها با خانواده اصلی و خانواده همسر نیز بپردازد، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر مدل سه گانه خانواده در مرحله پیش از ازدواج بر رضایت و سازگاری زناشویی، طراحی شد. در این پژوهش ۳۰ زوج (۱۵ زوج در گروه آزمایش و ۱۵ زوج در گروه کنترل) به طور داوطلبانه در هر یک از گروه های آزمایش و کنترل قرار گرفتند. دو زوج به دلیل جدایی و دو زوج به دلیل عدم همکاری در مراحل بعدی از گروه کنترل خارج شدند که این تعداد دوباره جایگزین شدند. همسران در گروه آزمایش ۱۶ ساعت تحت آموزش برنامه مبتنی بر مدل سه گانه، قرار گرفتند. از این تعداد، ۸ زوج به صورت حضوری، و ۷ زوج به دلیل وجود ویروس کرونا، به صورت آنلاین، در ۴ هفته آموزش دریافت کردند. در این بازه زمانی همسران گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. مقیاس سازگاری زناشویی (DAS)، مقیاس زوجی انریچ (ENRICH) و مقیاس سه گانهخانواده در مراحل پیش آزمون، پس آزمون پیگیری ۲ ماهه و پیگیری ۶ ماهه توسط زوجین هر دو گروه آزمایش و کنترل، تکمیل شدند. داده ها با روش تحلیل واریانس مختلط مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج، تفاوت معنادار گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل در مقیاس سازگاری زناشویی وزیرمقیاس های همبستگی دو نفری، ما بودن و پیوستن، را نشان دادند. همچنین براسا یافته ها، رضایت زناشویی و زیرمقیاس حل تعارض زنان به طور معناداری در سطح بالاتری نسبت به همسرانشان قرار داشت. لازم به ذکر است تفاوت معناداری در مرود دو گروه آموزش حضوری و آنلاین، یافت نشد. در نتیجه اجرای برنامه مدل سه گانه برای زوجین در مرحله پیش از ازدواج می تواند باعث افزایش قابل توجه سازگاری زناشویی، ما بودن و پیوستن آنها به خانواده همسر شود و علاوه بر پیشگیری از افت در رضایت زناشویی و مرز منعطف، سبب تقویت آنها گردد.

کلیدواژه ها:

پیش از ازدواج ، خانواده ایرانی ، رضاین زناشویی ، سازگاری زناشویی ، مدل سه گانه خانواده