بررسی تاثیر تحریک الکتریکی نقاط فشاری LI۴ و LI۱۱ بر شدت درد و ناتوانی در زنان مبتلا به درد کمر و لگن در دوران بارداری: یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 191
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-24-9_008
تاریخ نمایه سازی: 20 آذر 1400
چکیده مقاله:
مقدمه: درد کمر و لگن، یکی از مشکلات شایع دوران بارداری می باشند. طب فشاری یکی از راهبردهای درمانی است، لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر تحریک الکتریکی نقاط فشاری LI۴ و LI۱۱ بر شدت درد و ناتوانی در زنان مبتلا به درد کمر و لگن در دوران بارداری انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی- تصادفی از فروردین تا آبان ۱۳۹۹ بر روی ۱۰۱ زن باردار با درد کمر و لگن مراجعه کننده به مراکز سلامت شهرستان بویین زهرا انجام شد. نمونه ها با استفاده از تخصیص تصادفی بلوکی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. گروه مداخله در ۱۲ جلسه تحریک الکتریکی نقاط فشاری هوگو و کوچی از هفته ۳۲-۲۶ بارداری شرکت کردند. گروه کنترل مراقبت های استاندارد دوران بارداری را دریافت کردند. پرسشنامه ناتوانی رولند موریس و آنالوگ بصری درد قبل، ۲ و ۴ هفته بعد از مداخله در دو گروه تکمیل شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار R و آزمون های مدل اثرات آمیخته و تعقیبی انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنادار در نظر گرفته شد. یافته ها: بر اساس نتایج مطالعه، ۴ هفته مداخله تاثیر معناداری بر کاهش میانگین نمره شدت درد (۸۳/۰±۴۲/۶، ۰۴/۱±۰۰/۳) و میزان ناتوانی (۲۹/۱±۶۲/۱۴، ۲۲/۲±۹۰/۷) در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل داشت (۰۰۱/۰>p). نتیجه گیری: تحریک الکتریکی نقاط فشاری هوگو و کوچی در بارداری می تواند شدت ناتوانی و درد کمر و لگن را بهبود بخشیده، لذا به عنوان یک روش غیر دارویی برای زنان باردار کم خطر توصیه می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
پروانه علیرضایی
دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره در مامایی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران.
حمیده پاک نیت
استادیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران.
احد علیزاده
استادیار گروه آمار زیستی، مرکز تحقیقات متابولیک، پژوهشکده پیشگیری از بیماری های غیرواگیر، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران.
فاطمه رنجکش
مربی گروه مامایی، مرکز تحقیقات رشد کودکان، پژوهشکده پیشگیری از بیماری های غیرواگیر، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :