بررسی اثر تقویم زراعی بر پتانسیل بهره وری آب اقلیمی (PCWP) ذرت در دشت مغان

چکیده پتانسیل بهره­وری آب اقلیمی (PCWP) شاخصی مهم برای کمی سازی اثربخشی عوامل ذاتی بر بهره­وری فیزیکی است. یکی از عوامل مهم موثر بر این شاخص تقویم زراعی است. با توجه به اهمیت زراعت ذرت و ضرورت ارتقای بهره­وری آب، شاخص PCWP  برای هشت تقویم زراعی و پنج مزرعه ذرت در سال زراعی ۹۵-۱۳۹۴ بررسی شد. تقویم­های زراعی از منابع رسمی موجود و جلسات کارشناسی احصا شد. اجزایPCWP از مدل رشد فائو (عملکرد) و روش استاندارد پنمن- مانتیث- فائو (تبخیر- تعرق) تعیین شد. برای ذرت ­علوفه­ای میانگین PCWP در کشت دوم نسبت به کشت اول ۲۳ درصد افزایش داشت و از منظر ارتقای بهره­وری آب تقویم­های کشت دوم توصیه می­شود. با وجود افزایش ۷/۱۳ درصدی PCWP در کشت دوم ذرت دانه­ای، استفاده از تقویم­های کشت اول توصیه می­شود. با توجه به تغییرات بهره­وری آب (WP) و اجزای آن، تخصیص آب و برنامه­ریزی آبیاری بر مبنای ETc و متناسب با تقویم زراعی ضروری است. برای مقایسه و تحلیل درست در انتخاب تقویم زراعی، استفاده از WP بر مبنای ETc و عملکرد واقعی مناسب نبوده و لازم است از مقادیر PCWP بر مبنای پتانسیل تولید اقلیمی (CPP) در شرایط آبی (IPP) و ETc استفاده شود.

کلیدواژه ها:

بهره وری آب(WP) ، پتانسیل تولید اقلیمی(CPP) ، تاریخ کاشت ، تبخیر&ndash ، تعرق(ET) ، کارآیی مصرف آب(WUE)