مقایسه ی کاربرد ضایعات نانو و میکرو به عنوان منبع تامین کننده ی فلز روی در کشت هیدروپونیک خیار

دفع تایرهای فرسوده یکی از چالش های محیط زیستی سال هایاخیر بسیاری از کشورها است. پژوهش های پیشین نشان دادندخاکستر ضایعات لاستیک و نانو ذرات آن منبع مناسبی از روی برایگیاه هستند. در پژوهش حاضر سعی بر آن شده تا ضمن امکانکاربرد ضایعات لاستیکی و نانوذرات آن (به عنوان منبع تامینکننده روی گیاه) و مقایسه آن با کود سولفات روی تجاری موجوددر بازار امکان سنجی استفاده از نانو ذرات در گیاه مورد بحث وبررسی قرار گیرد. به این منظور ضمن تولید نانوذرات و مشخصهیابی آن با میکروسکوپ الکترونی روبشی و عبوری، این ضایعاتدر کشت هیدروپونیک خیار به کار گرفته شده و عملکرد کمی وکیفی محصولات تغذیه شده با نانوذرات تولیدی، ذرات میکرونیلاستیک و نیز کود سولفات روی تجاری موجود در بازار مقایسهگردید. براساس نتایج بدست آمده با کوچک شدن اندازه ذراتلاستیک از میکرون به نانو درصد روی قابل عصارهگیری از ۱.۵ به۲.۵ درصد افزایش یافت. نتایج این پژوهش نشان داد استفاده ازنانوذرات لاستیک سبب افزایش عملکرد گیاه ضمن افزایش غلظتروی گیاه در مقایسه با کود سولفات روی تجاری موجود در بازار ونیز تیمار شاهد می گردند.

کلیدواژه ها:

، Cucumis sativus ، روی ، نانوذرات لاستیک و هیدروپونیک