اثربخشی رویکرد اسلامی مبتنی بر انتخاب تعادل بر میزان کیفیت زندگی، شادکامی و رضایت مندی از زندگی زنان متاهل

هدف: هدف این پژوهش تعیین اثربخشی رویکرد اسلامی مبتنی بر انتخاب تعادل بر میزان کیفیت زندگی، شادکامی و رضایت مندی از زندگی زنان بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه آزمایش و گواه و پیگیری سه ماهه بود. جامعه آماری پژوهش زنان متاهل مراجعه کننده به مراکز مشاوره سازمان نظام روانشناسی در سال ۱۳۹۷ بود که در این پژوهش ۲۸ زن متاهل به روش هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه ۱۴ نفر آزمایش و گواه کاربندی شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه رضایت مندی از زندگی داینر و همکاران (۱۹۸۵)، فرم کوتاه زمینه یابی سلامت ویر و شربورن (۱۹۹۲) و پرسشنامه شادکامی آکسفورد آرگایل و همکاران (۱۹۸۹) بود. گروه آزمایش با رویکرد اسلامی مبتنی بر انتخاب تعادل محقق ساخته در دوازده جلسه مورد آموزش قرار گرفت و گروه گواه هیچ آموزشی دریافت نکرد. داده ها با استفاده از آزمون واریانس اندازه های مکرر تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد رویکرد اسلامی مبتنی بر انتخاب تعادل بر کیفیت زندگی (۲۰/۶=F، ۰۱۴/۰ =P)، نمره شادکامی (۷۲/۷=F، ۰۰۲/۰ =P) و بر نمره رضایت مندی از زندگی (۱۵/۳=F، ۰۴۷/۰ =P) در زنان متاهل موثر بود و این تاثیر در مرحله پیگیری پایدار بود. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد روان درمانی رویکرد اسلامی مبتنی بر انتخاب تعادل دارای پایداری اثر درمان بر میزان کیفیت زندگی، شادکامی و رضایت مندی زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره سازمان نظام شهر تهران است؛ بنا بر این می توان از این روش به عنوان روش مداخله ای موثر برای افزایش کیفیت زندگی، شادکامی و رضایت مندی افراد، به ویژه زنان متاهل استفاده کرد

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی ، شادکامی ، رضایت از زندگی