بررسی تاثیر آموزش حین ترخیص بر مهارت اجتماعی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی

مقدمه: بیماری اسکیزوفرنیایکی از شدیدترین بیماریهای مزمن روانپزشکی است که همه ابعاد جسمی، روانی و رفتاری بیمار را تحت تاثیر قرار می دهد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیرارائه آموزش حین ترخیص برمهارت اجتماعی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر نیمه تجربی و جامعه مورد بررسی بیماران مرکز جامع روانپزشکی استان یزد بود. در این مطالعه بیماران (در دو گروه آزمون و کنترل و هر گروه ۳۲ نفر) مبتلا به اسکیزوفرنی بستری در مرکز جامع روانپزشکی استان یزد در سال ۱۳۹۳ انتخاب و بررسی شدند. برای گروه آزمون علاوه بر اقدامات روتین بخش، برنامه ترخیص به مدت ۶ ساعت در بیمارستان اجرا شد و برای گروه شاهد برنامه روتین بخش اجرا گردید. مهارت اجتماعی هر دو گروه قبل از مداخله و همچنینیک ماه پس از ترخیص با استفاده از پرسشنامه مهارت اجتماعی اندازه گیری شد. تجزیه وتحلیل آماری به وسیله آزمونهای آماری تی زوجی و تی مستقل در نرم افزار SPSS۱۶ تحلیل شد. یافته ها: یافته ها نشان داد میانگین و انحراف معیار نمره مهارت ارتباطی بیماران در گروه آزمون قبل و بعد از مداخله به ترتیب ۳۱/۱۸ ± ۵۳/۱۲۴ و ۲/۱۷ ± ۵۵/۱۰۷ بود و آزمون تی زوجی اختلاف معناداری در جهت بهبود مهارت ارتباطی در گروه آزمون نشان داد (۰۰۱/۰ = P) میانگین و انحراف معیار نمره مهارت ارتباطی بیماران در گروه کنترل قبل و بعد از مداخله به ترتیب ۱۱/۱۴ ± ۲۳/۱۰۴ و ۱۴/۱۳ ± ۲۲/۱۰۲ بود و آزمون تی زوجی اختلاف معناداری در جهت کاهش مهارت ارتباطی در گروه کنترل نشان داد (۰۰۱/۰ = P). نتیجه گیری: افزایش مهارت اجتماعی از مزایای آموزش حین ترخیص می باشد که بر اکثریت ابعاد مهارت اجتماعی از جمله مهارت کلامی و غیر کلامی، مهارت ارتباط با بیماران، ارتباط با پرسنل بخش، رفتار مرتبط با ابراز وجود و رفتار اجتماعی عمومی تاثیر گزار می باشد و با توجه به سیر مزمن بیماری اسکیزوفرنی اهمیت بسزایی دارد.  

کلیدواژه ها:

Schizophrenia ، Discharge ، Social skill ، اسکیزوفرنی ، آموزش حین ترخیص ، مهارت اجتماعی