پیش بینی اختلال خوردن دانشجویان پرستاری بر اساس ناگویی هیجانی، سبک های مقابله ای و تنظیم شناختی هیجان

مقدمه: در سال های اخیر اختلال خوردن یه عنوان یک اختلال روانی-اجتماعی افزایش چشمگیری داشته و این اختلال نقش مهمی در افت سلامت جسمی و روانی دارد. این پژوهش با هدف پیش بینی اختلال خوردن دانشجویان پرستاری بر اساس ناگویی هیجانی، سبک های مقابله ای و تنظیم شناختی هیجان انجام شد. روش کار: این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز در سال تحصیلی ۹۷-۱۳۹۶ بودند که از میان آنان ۲۱۰ دانشجو (۲۹ مرد و ۱۸۱ زن) با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. همه آنها پرسشنامه های اختلال خوردن، ناگویی هیجانی، سبک های مقابله ای و تنظیم شناختی هیجان را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-۲۱ و با روش های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به شیوه گام به گام تحلیل شدند. یافته ها: یافته ها نشان داد که ناگویی هیجانی (۱۷۳/۰=r)، سبک مقابله اجتناب مدار (۱۹۸/۰=r) و راهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان (۴۶۵/۰=r) با اختلال خوردن دانشجویان پرستاری رابطه معنادار مثبت و سبک مقابله مساله مدار (۳۷۶/۰-=r) و راهبردهای مثبت تنظیم شناختی هیجان (۵۴۱/۰-=r) با اختلال خوردن دانشجویان پرستاری رابطه معنادار منفی داشتند. همچنین متغیرهای راهبردهای مثبت تنظیم شناختی هیجان، راهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان و سبک مقابله مساله مدار به طورمعناداری توانستند ۵/۴۵ درصد از تغییرات اختلال خوردن دانشجویان پرستاری را پیش بینی کنند که در این پیش بینی سهم راهبردهای مثبت تنظیم شناختی هیجان بیشتر از سایر متغیرها بود (۰۵/۰>p). نتیجه گیری: نتایج حاکی از نقش و اهمیت متغیرهای راهبردهای مثبت و منفی تنظیم شناختی هیجان و سبک مقابله مساله مدار در پیش بینی اختلال خوردن دانشجویان پرستاری بود. بنابراین مشاوران و درمانگران باید به نشانه های متغیرهای مذکور توجه کرده و بر اساس آنها برنامه های مناسبی برای کاهش اختلال خوردن دانشجویان پرستاری طراحی و اجرا کنند.  

کلیدواژه ها:

Eating Disorder ، Nursing Students ، Alexithymia ، Coping Styles ، Cognitive Emotion Regulation ، اختلال خوردن ، دانشجویان پرستاری ، ناگویی هیجانی ، سبک های مقابله ای ، تنظیم شناختی هیجان