دیالوگ در آیینه اندیشه ایرانی

دیالوگ عمل ارتباطی و تجربه یکدیگر بین دو یا چندین فرد که به شکل بیان و نوشته، جریان و ایده و معانی را به قصد مفاهمه و روشنگری در فضای مشترک و خالی از سلطه و در شرایط برابر و محترمانه انتقال می دهند. دیالوگ در حوزه عمومی به وجود می آید و همچنان آن را بازتولید می کند. ایجاد یک دموکراسی واقعی قطعا از مسیر دیالوگ و حوزه عمومی خواهد گذشت و به مفاهمه و دموکراسی گفت وگویی ختم خواهد شد. در این پژوهش سعی شده است که با روش اسنادی و کتابخانه ای، مروری بر ادبیات نظری مفهوم دیالوگ در بین اندیشمندان ایرانی داشته باشیم. پس مروری بر اندیشه هادی خانیکی، محمد رضا نیستانی، احمد پورنجاتی و حسن قاضی مرادی صورت گرفت. و در آخر شایان ذکر است که اندیشمندان در قسمتی از کلام خود به معرفی نظرات اندیشمندان غربی در حوزه دیالوگ و در قسمت دیگر به تعریف شخصی و برداشت خویش از این مفهوم پرداخته اند.

کلیدواژه ها:

دیالوگ ، گفت وگو ، مفاهمه ، مباحثه