روایت درمانی گروهی در سالمندان مرد؛ ارتقاء بخشش و کاهش افسردگی

مقدمه: کوشش جهت رفع نیازها و مشکلات سالمندان با توجه به رشد روزافزون جمعیت سالمندی و تعدد مشکلات آنان به عنوان یک ضرورت اجتماعی مطرح است. از این رو پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی روایت درمانی گروهی بر بخشودگی و افسردگی سالمندان انجام شد.  روش: این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. تعداد ۳۰ نفر سالمند مرد به شیوه در دسترس  انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی (۱۵ نفر) و گواه جایگزین شدند (۱۵نفر). در گروه آزمایش مداخله روایت درمانی به طول هشت جلسه، هر جلسه به مدت یک ساعت در هفته انجام شد. از پرسشنامه کوتاه شناختی، نسخه فارسی مقیاس بخشش هارتلند و  مقیاس افسردگی سالمندان برای جمعآوری دادهها استفاده شد؛ و به وسیله  نرم آزار SPSS-۲۰ با آزمون کوواریانس یکراهه مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: با کنترل اثر پیشآزمون بین دو گروه آزمایشی و کنترل در متغیرهای بخشش خود (۰۸/۵=F؛ ۰۳/۰=P) و بخشش دیگران (۸۷/ ۶ = F؛  ۰۱/۰=P) و افسردگی (۲۹/۱۶=F، ۰۱/۰>P) تفاوت معناداری وجود داشت؛ ولی در رابطه با بخشش موقعیت های کنترل ناپذیر (۰۲/۲ =F؛ ۱۶/۰=P) تفاوت معناداری دیده نشد.  نتیجه گیری: روایتدرمانی گروهی به عنوان درمانی غیر تهاجمی و سازگار با روحیات سالمندان می باشد. این روش توان التیام بخشیدن به رنجشهای دوره سالمندی و در پس آن کاهش افسردگی را دارا است.

کلیدواژه ها:

Narrative Therapy ، Forgiveness ، Depression ، Elderly. ، روایت درمانی ، بخشش ، افسردگی ، سالمندان.