برنامه ریزی توسعه شبکه توزیع با وجود توربین بادی با در نظر گرفتن عدم قطعیت از طریق روش مونت کارلو

برنامه ریزی توسعه شبکه توزیع یکی از مسائل مهم، بخصوص درمواجهه با چالش های جدید شبکه هوشمند است. در این مقاله تحتمحیط شبکه هوشمند، نقش منابع بادی، در دو سطح توسعه وبهره برداری مورد بررسی قرار می گیرد. درسطح اول، شبکه توزیع بایدبه گونه ای توسعه پیدا کند که بهینه ترین توپولوژی برای اتصال بارهایجدید به شبکه فعلی انتخاب گردد و مناسب ترین محل برای نصبتوربین های بادی مشخص شود. سطح دوم برنامه ریزی می بایستباتوجه به شرایط مختلف بهره برداری (بهره برداری در شرایط عادی وبهره برداری در هنگام رخداد انواع خطا) تعیین گردند. اهدافی که اینمقاله در نظر گرفته است؛ شامل بهینه کردن هزینه سرمایه گذاری وقابلیت اطمینان در سطح اول و بهینه سازی هزینه بهره برداری وشاخص قابلیت اطمینان درسطح دوم می باشد. همچنین این مقاله،تاثیر عدم قطعیت منابع بادی را بصورت احتمالاتی و بر پایه مدلسازیمونت کارلو در برنامه ریزی توسعه شبکه توزیع بررسی نموده است. باتوجه به پیچیدگی، و غیر خطی بودن مسئله، از الگوریتم ژنتیکمبتنی بر رتبه بندی نامغلوب (NSGA-II) در نرم افزار متلب برایبهینه سازی استفاده گردیده است. مطالعات انجام شده بر روی شبکه۲۴ باس نشان میدهد که در نظر گرفتن منابع بادی در برنامه ریزیتوسعه شبکه توزیع باعث بهبود قابلیت اطمینان و به تاخیر انداختنبعضی از هزینه های سرمایه گذاری، کاهش هزینه بهره برداری درشرایط عادی عملکرد شبکه و پایداری شبکه هنگام رخداد خطا می گردد.

کلیدواژه ها:

انرژی بادی ، شبکه توزیع هوشمند ، برنامه ریزی ، اتوماسیون ، عدم قطعیت