ارزیابی روش های مختلف برآورد تبخیر – تعرق پتانسیل در ایستگاه سینوپتیک شیراز

برای استفاده بهینه آب در کشاورزی، اولین و اساسی ترین گام تعیین هر چه دقیق تر نیاز آبی گیاهان می باشد ،که این کار معمولا از طریق محاسبه تبخیر و تعرق پتانسیل و ضرب نتیجه بدست آمده در ضریب گیاهی مربوط انجام می شود. هدف این تحقیق ارزیابی روشهای برآورد تبخیر و تعرق در شیراز جهت مدیریت بهتر و دقیق تر منابع آب می باشد. از این رو در این تحقیق 14 روش برآورد تبخیر و تعرق پتانسیل برای ایستگاه سینوپتیک شیراز به کمک نرم افزارRef-ET محاسبه گردید. به دلیل پذیرش روش فائو – پنمن – مانتیث (F-P-M) توسط بسیاری از محققان وموسسات بین المللی به عنوان روش استاندارد، این روش در تحقیق حاضر به عنوان مرجع پذیرفته شد و ETO برآوردی با استفاده از روشهای مختلف تجربی مقایسه و ارزیابی می گردد. نتایج نشان داد که در ایستگاه شیراز مناسب ترین روشها در مقایسه با فائوپنمن مانتیث بترتیب ASCE پنمن مانتیث با ورود مقاومت بوسیله کاربرASCE پنمن مانتیث، پنمن کیمبرلی 1996، پنمن کیمبرلی 1972 ، پریستلی تیلور، هارگریوز 1985 ، پنمن کیمبرلی 1982 ، بلانی کریدل فائو، ماکینگ 1957 ، پنمن 1948 ، تشعشعی- فائو 24 ، پنمن فائو 17 و پنمن فائو 24 می باشند.

کلیدواژه ها:

تبخیر و تعرق پتانسیل ، شیراز