پاسخ های مورفوفیزیولوژیک، کمی و کیفی دو رقم توت فرنگی (Fragaria × ananassa Duch.) به تنش گرمایی در حضور قارچ میکوریز آربوسکولار

تنش گرمایی یکی از مهمترین پدیده های آب و هوایی می­باشد که باعث آسیب مخرب به بسیاری از محصولات کشاورزی از جمله توت فرنگی شده است. بدین منظور پژوهشی با ۵ تیمار دمایی (شاهد(با ۲ ± ۲۳ درروز و ۲ ± ۱۶ درجه سلسیوس درشب)، ۳۰، ۳۵، ۴۰ و ۴۵ درجه سلسیوس) و دو سطح قارچ مایکوریز (با قارچ Funeliformis mosseae و بدون قارچ) و ۲ رقم توت فرنگی (پاروس و کوئین­الیزا) به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با ۴ تکرار در سال ۱۳۹۵ درگلخانه های دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز و مرکز تحقیقات کشاورزی زرقان انجام شد. یافته­های حاصل از پژوهش نشان داد که با افزایش دما تعداد گل در گل آذین، گل آذین در بوته، درصد تشکیل میوه، وزن، طول، قطر، تعدادفندقه میوه و همچنین عملکرد بوته در هر دو رقم کاهش یافت. حضور قارچ­ میکوریز در گیاهان پس از تیمار تنش دمایی باعث افزایش درصد کلنیزاسیون، وزن تر و خشک ریشه و اندام هوایی، سطح برگ، میزان فسفر، تعداد گل و گل آذین در بوته، درصد تشکیل میوه، اندازه میوه، عملکرد، مواد جامد محلول و ویتامین C نسبت به گیاهان بدون حضور قارچ میکوریز شد. گیاهان در حضور قارچ میکوریز نسبت به گیاهان بدون حضور قارچ میکوریز تحمل بهتری به دمای بالا نشان دادند. کاهش برخی ویژگی های بررسی شده در رقم پاروس نسبت به رقم کوئین الیزا در دمای بالا کمتر بود که تحمل بیشتر رقم پاروس به دمای بالا را نشان داد. این پژوهش نشان داد که استفاده از قارچ های میکوریز باعث افزایش عملکرد کمی و کیفی توت فرنگی و بهبود تحمل به تنش گرمایی شد.  

کلیدواژه ها:

Colonization ، Fruit size ، Paros ، Phosphorus ، Queen Elisa ، Vitamin C ، Yield ، اندازه میوه ، پاروس ، عملکرد ، کلنیزاسیون ، کوئین الیزا ، فسفر ، ویتامین C