بررسی برخی تغییرات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی در سه رقم انگور (Viis vinifera L.) در پاسخ به تنش خشکی

جهت بررسی اثرات تنش خشکی بر سه رقم انگور (قزل اوزوم، خلیلی، پرلت) آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار انجام گرفت. گیاهان انگور در چهار سطح تنش خشکی شامل شاهد، ۴۰، ۶۰ و ۸۰ درصد ظرفیت زراعی رشد کردند. فاکتورهای مورفولوژیکی شامل وزن تر و وزن خشک گیاه و ویژگی های فیزیولوژیکی شامل محتوای پرولین، نشت الکترولیت، محتوای پراکسید هیدروژن و مالون دی آلدهید و فعالیت آنزیمی کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز و گایاکول پراکسیداز مورد بررسی قرار گرفتند که سطوح مختلف معنی داری را نشان دادند. بیشترین میزان نشت الکترولیت و پراکسید هیدروژن در رقم خلیلی و سطح ۴۰% تنش خشکی بود. رقم قیزیل اوزوم در تنش ۶۰% بالاترین میزان پروتئین، آنزیم آسکوربات پراکسیداز، کاتالاز، گایاکول پراکسیداز و کمترین محتوای مالون دی آلدهید را نشان داد. در بررسی پارامترهای فلورسانس کلروفیل شامل فلورسانس حداقل (Fo)، فلورسانس متغیر (Fv)، فلورسانس حداکثر (Fm)، کارایی فتوشیمیایی موثر (YII)، حداکثر کارایی فتوسیستم II (Fv/fm)، کارایی کوانتومی غیرفتوشیمیایی تنظیم نشده فتوسیستم IIو (NO)Y تا سطح ۶۰% تنش خشکی روند افزایش معنی داری در رقم قیزیل اوزوم به تنش خشکی مشاهده گردید.

کلیدواژه ها:

آنزیم های آنتی اکسیدان ، انگور ، تنش خشکی ، پرولین ، فلورسانس کلروفیل