اولویت بندی استانداردهای مسکن مناسب با روشANP (نمونه موردی: HHSRS , DHS, HFS, کیفیت مسکن آمریکا, سیاستگذاری مسکن هلند)

این پژوهش استانداردهای معتبر در تعریف شاخص های کیفیت و تعریف مسکن مناسب، شامل استانداردهای HHSRS , DHS, HFS استاندارد کیفیت مسکن آمریکا, سیاستگذاری مسکن هلند، را مورد بررسی قرار داده است. در این پژوهش مقایسه شاخص های مورد تاکید استانداردهای مذکور و اولویت این شاخص ها مدنظر بوده است. کیفیت ساختاری، کیفیت عملکردی، کیفیت جنبه های متنوع محیط زندگی، کیفیت ایمنی، کیفیت انرژی و کیفیت بهداشت روانی به عنوان شاخص های مبنا تعیین شده است و این شش شاخص و زیرشاخص های مربوط به آنها فارغ از اینکه مربوط به چه استانداردی باشند در معرض قضاوت کارشناسان قرار گرفته و رتبه بندی شده اند. با استناد به نتایج حاصل از ارزیابی میدانی صورت گرفته در خصوص اولویت بندی شاخص های مبنا ، ضمن تطبیق هر کدام از گزاره های استانداردهای مختلف با زیرشاخص متناظری که مبنای مقایسه قرار گرفته است، نسبت به تعیین وزن نسبی زیر شاخص ها و شاخص های مربوط به هر کدام از استانداردهای مورد مطالعه با استفاده از روش فرآیند تحلیل شبکه ای (ANP) اقدام شده است. موارد قابل توجه اینکه استاندارد HHSRS در سه شاخص کیفیت ساختاری، کیفیت عملکردی و کیفیت انرژی رتبه آخر و در دو شاخص کیفیت جنبه های متنوع زندگی و کیفیت ایمنی رتبه اول را بدست آورده است. استاندارد DHS در دو شاخص کیفیت ساختاری و کیفیت انرژی رتبه اول را دارا بوده و استاندارد HFS در دو شاخص جنبه های متنوع زندگی و کیفیت بهداشت روانی دارای اولویت آخر بوده است. در جمع بندی کلی به نظر می رسد استاندارد DHS در بین استانداردهای مورد مطالعه، دارای تعادل نسبی بیشتری در جامعیت و پوشش دادن همه جنبه های متنوع مربوط به کیفیت ساختمان را دارا باشد.

کلیدواژه ها:

استانداردهای مسکن ، شاخص های ارزیابی ، اولویت بندی ، روش ANP