بررسی الگوها و عوامل موثر در تولید مسکن در ایران با نگرش بر انواع قراردادها در دوران رکود و رونق

در بین تمامی بخشهای اقتصادی و در تمام جوامع، اعم از جوامع توسعه یافته یا در حال توسعه، مسکن بزرگترین سهم سرمایه‌گذاری را به خود اختصاص داده است. هدف این مقاله بررسی عوامل موثر بر سرمایه گذاری مسکن در ایران است. روش تحقیق پژوهش حاضر کاربردی و توصیفی – تحلیلی است که اطلاعات آن به دو صورت اسنادی (کتابخانه ای) و میدانی ( پیمایشی ) جمع آوری شده است . تحلیل ها نیز با روش های و مدل های مرسوم برنامه ریزی انجام شده و اطلاعات و آمارهای موردنیاز از مراکز معتبر مانند مرکز آمار ایران و سازمان مسکن و شهرسازی و شهرداری تهران وسایر نهادهای مرتبط گردآوری شده است . این پژوهش سعی دارد تا عوامل موثر در تولید مسکن و الگوهای سرمایه گذاری در این صنعت (مسکن) در دوره های رونق و رکود در بازه زمانی ۱۳۸۰ لفایت ۱۳۹۹ مورد تحلیل و ارزیابی قرارگیرد . بنحوی که ضمن شناسایی دوره های متفاوت اقتصادی مشخص نماید، بهترین زمان ورود به بازار مسکن و ساخت و ساز جهت سازندگان ،سرمایه گذاران و مهندسان چه زمانی خواهد بود و در هر دوره (رونق یا رکود) باید از چه نوع قراردادهایی بهره جست تا حداکثر بهره و سودآوری را در این صنعت حاصل نمود.

کلیدواژه ها:

الگوهای ساخت و ساز ، عوامل موثر در تولید مسکن ، انواع قراردادهای ساختمانی ، دوران رکود و رونق