تحلیلی بر اخلاق اسلامی در رساندن انسان به کمال

به گواه تاریخ،اخلاق علمی است که در بهبود روابط انسان با خدا و اعضای جامعه بسیار نقش آفرین و تاثیر گذار است.ملکات نفسانی انسان و تزکیه و تهذیب نفس در پرتو اخلاق شکل می گیرد و در یک جامعه سرنوشت فردی و اجتماعی انسان تحت تاثیر عمیق و گسترده اخلاق است.دین مبین اسلام به سان شجره طیبه ای است که آموزه های اعتقادی به منزله ریشه،احکام و موازین فقهی به مثابه شاخ و برگ، و اخلاق به منزله میوه آن است.هدف نهایی دین برطرف کردن دشواری های رفتاری و برپایی جامعه آرمانی و برخوردار از موازین صحیح اخلاقی است.مفاهیمی چون توکل،تقوا،توبه و شکر از ارکان «اخلاق دینی» اند و اگر بخواهیم در این حوزه ساحت دل را با آب زلال سرچشمه معرفت شستشو دهیم به ناچار باید بر ساحل ارشادات و تعلیمات پیشوایان دین بنشینیم.علمای اخلاق لازمه آراستگی نفس به صفات پسندیده و در نتیجه آرامش وی در زتدگی را آگاهی عمیق از علم اخلاق و عمل به توصیه های آن پیشنهاد می کنند.دانشمندان مسلمان معتقدند علم اخلاق از علوم عملی است و به همین روی،گزاره های موجود در آن ناظر به بایدهاست. معارف بیان شده در قرآن و سنت سه گونه اند:اعتقادات،احکام و اخلاق.اعتقادات پایه و اساس احکام و واخلاق اسلامی را تشکیل می دهند و احکام و اخلاق نیز بیان کننده دستورهای عملی اند،با این تفاوت که احکام بیشتر ناظر به ظاهر اعمال و رفتار بنده است و اخلاق بیشتر ناظر به روح و باطن اعمال او.ازین رو می توان گفت بخش مهمی از آداببندگی خدا در اخلاق اسلامی بیان شده و برای دست یافتن به کمال و سعادت راهی جز آشنایی عمیق با علم اخلاق اسلامی و به تخلق به فضائل اخلاقی نیست

کلیدواژه ها:

اخلاق اسلامی ، علم اخلاق ، فلسفه اخلاق اسلامی