تاثیر عوامل جوی و هیدرولیکی بر ضریب یکنواختی توزیع آب در آبیاری بارانی درمنطقه امیدیه

برای بررسی اثر شدت های مختلف باد، فشار، فواصل و آرایش آبپاش ها بر یکنواختی توزیع آب در آبیاری بارانی طرحی با استفاده از سه طیف شدت باد (۵-۰، ۷-۵ و ۷ < متر بر ثانیه)، سه فشار متوسط آبپاش (۳۵،۴۰ و ۴۵ متر) و سه فاصله آبپاش روی لوله فرعی (۱۵، ۱۸ و ۲۱ متر) اجرا شد و آرایش های مختلف (مستطیلی، مربعی و مثلثی) برای همه تیمارها مشابه سازی و یکنواختی توزیع آب محاسبه گردید. نتایج حاصل از اجرای این طرح نشان داد که وقتی که سرعت باد متوسط باشد (۷-۵ متر بر ثانیه) ضریب یکنواختی ۳‎/۲ درصد نسبت به باد ملایم (۵-۰ متر برثانیه) کاهش می یابد. با افزایش سرعت باد تا حدود ۷ متر برثانیه، کاهش ضریب یکنواختی در مقابل افزایش سرعت بادزیاد نیست، ولی در سرعت های بیشتر (بیشتر از ۷ متر بر ثانیه) ضریب یکنواختی شدیدا کاهش می یابد (در این طیف ضریب یکنواختی ۲۰ درصد کاهش داشته است). ضریب یکنواختی توزیع آب در فواصل ۱۵×۱۵ متر (نسبت فواصل آبپاش ها به قطر پراکنش ۳۹‎/۰×۳۹‎/۰) بیشترین مقدار و در فواصل ۲۱×۲۱ متر (نسبت فواصل آبپاش ها به قطر پراکنش ۵‎/۰×۵‎/۰) کمترین مقدار می باشد. با افزایش نسبت فواصل آبپاش ها به قطر پراکنش، ضریب یکنواختی مخصوصا در بادهای شدید کاهش یافته است، به همین دلیل توصیه می شود با افزایش سرعت باد، نسبت فواصل آبپاش ها را به قطر پراکنش کاهش داده و از آرایش های مربعی استفاده شود تا ضریب یکنواختی توزیع آب قابل قبول گردد.

کلیدواژه ها:

آرایش آبپاش ها ، فواصل آبپاش ها ، امیدیه ، قطر پراکنش