تدوین الگوی خلاقیت بر اساس ادراک از سبک تربیتی خانواده و هوش های سه گانه با میانجی گری تفرد در دانش آموزان دختر تیزهوش تهران

مقدمه: خانواده به عنوان نخستین واحد اجتماعی، وظایف و کارکردهای متفاوتی بر عهده دارد و مکان اصلی تربیت و اجتماعی شدن انسان ها است. این پژوهش با هدف تدوین الگوی خلاقیت براساس ادراک از سبک تربیتی و هوش های سه گانه با میانجی گری تفرد در دانش­آموزان دختر تیزهوش تهران انجام یافت. روش پژوهش: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش تمامی دانش آموزان دختر تیز هوش ۱۵ تا ۱۷ ساله شهر تهران در سال ۱۳۹۸ بود. از این جامعه آماری نمونه ای به حجم ۲۷۶ نفر به صورت نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و آزمودنی ها به پرسشنامه تفکر خلاق تورنس (۱۹۷۴)، پرسشنامه تفرد (۱۳۹۴)، پرسشنامه سبک­های تربیتی والدین (۱۹۸۹)، مکعب های کهس (۱۹۷۱)و فرم B کتل (۱۹۹۴ )پاسخ دادند. یافته ها: برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش ضریب همبستگی پیرسون و معادلات استفاده شد. یافته­ها نشان داد خلاقیت با هوش تحلیلی (۰۰۱/۰=p، ۲۷۵/۰=r) و هوش تحصیلی (۰۳۴/۰=p، ۱۲۷/۰=r) ضریب همبستگی مثبت دارد. اما بین تفرد باسبک های تربیتی و خلاقیت رابطه معناداری مشاهده نشد (۳۸۷/۰=p، ۰۵۲/۰=r). نتایج حاصل از مدل­یابی معادلات ساختاری هم نشان داد که ضریب مسیر مستقیم هوش تحصیلی (۰۱۵/۰=P، ۱۷۵/۰=β) و هوش تجربی (۰۲۰/۰=P، ۱۵۸/۰=β) بر تفرد و همچنین هوش تحلیلی بر خلاقیت (۰۰۱/۰=P، ۱۹۴/۰=β )مثبت و معنادار بود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش خلاقیت فقط یک پدیده ثانویه نیست که محصول تجارب مثبت یا منفی زندگی یا ویژگی های شخص و غیره باشد بلکه باید با دید تعاملی وهمه جانبه به آن نگریست.