ارزیابی میزان شیوع لکوز گاوی در گاوهای کشتارشده دریکی از کشتارگاه های صنعتی استان تهران(۹۰-۱۳۸۲)

لکوز گاوی یک بیماری ویروسی زئونوز می باشد که گاوها را آلوده می کند و سلول های خونی، ترشحات خونی، فراورده های بیولوژیک و فراورده های گوشتی و شیری می تواند به این ویروس آلوده گردد. به همین منظور موارد لکوز گاوی در طی دهه اخیر در یکی از کشتارگاه های صنعتی استان تهران مورد مطالعه قرار گرفت تا بدین وسیله عوامل خطرساز این بیماری تعیین گردد. دراین بررسی ده ساله که در یکی از کشتارگاه های استان تهران صورت پذیرفت ۱۳۲ مورد لکوز گاوی پس از ذبح گاوها در لاشه به همراه آزمایشات هیستوپاتولوژیک مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که همه ۱۳۲ مورد گاو مبتلا به لکوز ماده بوده،بالای ۲ سال سن و میانگین وزنی ۱۸۰ کیلوگرم داشتند. بیشترین درصد مبتلایان در فصل تابستان ، همچنین بیشترین موارد لکوز به ترتیب در لاشه های مربوط به دامداری های صنعتی(۵‎/۷۹ درصد) و سپس سنتی(۵‎/۲۰ درصد) بوده است. در این بررسی پس از ذبح گاوها در لاشه علائمی نظیر بزرگ شدن عقده های لنفاوی لاشه شامل ایلیاک داخلی، ایلیاک خارجی، مغابنی عمقی و پیش سینه ای، درگیری قلب و سایر ارگان ها به همراه ادم تشخیص داده شد.جهت تشخیص بیماری و نحوه درست قضاوت کشتارگاهی و نقش آن در تامین سلامتی انسان ها علاوه بر آموزش صحیح بازرسان در امرتشخیص لکوز گاوی،انجام مطالعات هیستوپاتولوژیک در آزمایشگاه موجود در کشتارگاه نیز الزامی می باشد.راه های کنترل و ریشه کنی بیماری در گله های گاو شیری در کاهش موارد بیماری موثر به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

لکوز گاوی ، یافته های هیستوپاتولوژیک ، بازرسی کشتارگاهی ، تهران