تحلیل ساختاری ساختمان گشتاسب در جنوب دشت سروستان (ناحیه فارس داخلی _ زاگرس)

ساختمان گشتاسب در جنوب خاور شیراز جای گرفته است. این ساختمان ابعاد ۵۴ کیلومتر و بیشینه پهنای ۷ کیلومتر دارد و روی رخنمون سازند آسماری- جهرم قرار گرفته است. روند عمومی این ساختار همگام با دیگر ساختارهای ناحیه زاگرس و فارس شمال باختر- جنوب خاور است و در انتهای پلانج خاوری احتمالا به دلیل عملکرد شاخه‍های گسل سروستان روندی خاوری- باختری به خود می گیرد. شیب کلی یال شمالی تاقدیس زیاد تا برگشته است در حالی که شیب کلی در یال جنوبی ۲۵ تا ۳۰ است که این مسئله نبود تقارن به سوی شمال خاوری را بر خلاف دیگر ساختارهای این ناحیه نشان می دهد. مطالعه حاظر نشان داد که این هندسه نتیجه ای از فعالیت افق های گسسته میانی موجود در توالی چینه شناسی به ویژه تبخیری های سازند دشتک به سن تریاس است و کوهانک‍های سطحی ساختمان در زیر این سازند و در افق دهرم با یکدیگر ادغام می شوند و ساختمان واحدی به نام مظفری را تشکیل می دهند. این پژوهش با استفاده از روش های هندسی نوین و برداشت های صحرایی، به بررسی هندسه افق دهرم و ویژگی های آن پرداخته است. در محدوده مطالعاتی ۶ برش ساختاری عرضی، در جمع به طول ۱۴۷ کیلومتر و یک برش طولی، به طول ۵۱ کیلومتر رسیم شده است. همچنین نقشه خطوط هم تراز در افق مخزنی دهرم با استفاده از برش های ساختاری رسم شده بازسازی شده است؛ که بستگی سطحی ساختمان در افق دهرم دارای ابعاد  ۴۷ × ۱۱.۵ کیلومتر و بستگی قائم ساختمان در این افق ۲۰۰۰ متر است.

کلیدواژه ها:

تاقدیس مظفری ، کوه گشتاسب ، افق مخزنی دهرم