اصول و چارچو بهای طراحی شهرک های مرزی با رویکرد آمایش دفاعی امنیتی و پدافند غیرعامل

یکی از مهم ترین موارد در کاهش امنیت مناطق مرزی کشور )به ویژه شرق( نبودجمعیت است. در بسیاری از عرصه های زیستی شرق و جنوب شرق و در مناطق مرزی،جمعیت بسیار پراکنده است یا حتی وجود ندارد. پراکندگی و سیار بودن جمعیت دراین محدوده و تعریف و طراحی سکونتگاه هایی بر اساس آمایش امنیتی  دفاعی درتامین امنیت این مناطق، چه هنگام جنگ چه هنگام صلح، تاثیر بسزایی دارد.پژوهش پیش رو قصد دارد اصول طراحی یک شهرک با رویکرد آمایش دفاعی امنیتی نزدیکی مرزهای ایران را با هدف ارتقای امنیت منطقه ای آشکار کند. روشتحقیق توصیفی  تحلیلی است. یافته ها و نتایج این پژوهش نشان م یدهد مهم تریناصول و چارچوب های آمایش امنیتی دفاعی و پدافند غیرعامل عبار تاند از: اصلاستتار، اصل اختفا، اصل پوشش، اصل فریب، اصل سلسله مراتب، اصل نفوذپذیریو اصل یکپارچگی. متناسب با این اصول و ملاحظات کلی، اصول و چارچوب هایطراحی شهر کهای مرزی عبار تاند از: اصل کاهش نفوذپذیری، اصل انعطاف پذیری،ایجاد جاذبه های اقتصادی، رفاهی و فرهنگی، اصل هماهنگی با طبیعت و اصل توسعهزیرساخت های شهری، اصل لایه بندی مرزهای شهر و اصل اقلیم. بنابراین در طراحینقاط مسکونی جدید )با هدف استقرار جمعیت( که خود یک جنبه از مسائل دفاعی وامنیتی است، باید این اصول و ملاحظات را در نظر گرفت.

کلیدواژه ها:

آمایش دفاعی امنیتی ، طراحی شهری ، شهرک مرزی ، پدافند غیرعامل ، جنوب شرق