مسئولیت پذیری اجتماعی کارکنان در قبال کودکان تحت پوشش جمعیت امام علی (ع) (مورد مطالعه: سازمانهای ورزشی شهر تهران)

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 89

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SPORTC05_086

تاریخ نمایه سازی: 11 بهمن 1400

چکیده مقاله:

مسئولیت پذیری اجتماعی از جمله مهمترین عناصر فلسفه وجودی سازمانها شناخته شده است. بر اساس مفهوم مسئولیت پذیری اجتماعی، از آن جایی که سازمانها نیز مانند اشخاص حقیقی عضوی از اجتماع به شمار میروند و مانند سایر اعضای جامعه نسبت به محیط پیرامون خود مسئولیت دارند، ضروری است که علاوه بر بهبود عملکرد اقتصادی و اجتماعی خود، ارتقای استانداردهای زندگی اجتماعی افراد جامعه را در دستورکار خود قرار دهند. مسئولیت اجتماعی سازمانی شکلی از مدیریت است که شامل روابط اخلاقی و برخورد شفاف و روشن سازمان با تمامی ذینفعانش میباشد که با استقرار آن به عنوان جزئی از اهداف سازمان با ایجاد تنوع و بهبود، میتواند منجر به کاهش مشکلات اجتماعی برای نسلهای آینده شود. حکومتها به مسئولیت اجتماعی سازمانها از منظرc تقسیم وظایف و مسئولیتها و حرکت در جهت توسعه پایدار نگاه میکنند. پرداختن به مقوله مسئولیت پذیری اجتماعی نه تنها برای سازمانهای صنعتی و تولیدی بلکه برای سازمانهای خدماتی از جمله سازمانهای ورزشی نیز مثمر ثمر بوده و به تشکیل جامعه ای متعهد کمک خواهد نمود. یکی از گروه هایی که سازمانهای ورزشی برای ایفای نقش مسئولیت اجتماعی خود میتوانند به آن توجه ویژه نمایند کودکان بی سرپرست و بدسرپرست میباشند. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی مسئولیت پذیری اجتماعی کارکنان سازمانهای ورزشی شهر تهران در قبال کودکان تحت پوشش جمعیت امام علی (ع) بود. تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده ها، توصیفی و از نوع پیمایشی بود. در بخش ابزار جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه با مقیاس ۵ امتیازی لیکرت استفاده گردید . همچنین برای تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای آمار توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزار اس.پی.اس.اس نسخه ۲۴ استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان میدهد که کودکان بی سرپرست و بدسرپرست به دلیل شرایط خاص اجتماعی، اقتصادی توانمندی لازم برای انجام فعالیتهای ورزشی را ندارند. بنابراین ضروریست که سازمانهای متولی ورزش به این زمینه ورود نمایند. سازمانهای ورزشی میتوانند با تکیه بر قدرت پدیده اجتماعی با عنوان ورزش و با ایفای نقش مسئولیت اجتماعی خود به کمک اقشار آسیب دیده اجتماع بویژه کودکان بیاید و با افزایش سلامت جسمی، روانی و اجتماعی در کودکان، زمینه کاهش معضلات اجتماعی را نیز فراهم آورند.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

محسن راه چمنی

دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

نوشین بنار

دانشیار مدیریت ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

فاطمه سعیدی

دانشجوی دکتری مدیریت ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران