اثربخشی آموزش هوش زناشویی بر رضایت و سازگاری زناشویی زوجین

مقدمه و هدف: حفظ کیان خانواده امری است که در جوامع گوناگون به آن اهمیت زیادی داده می شود. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش هوش زناشویی بر رضایت و سازگاری زناشویی زوجینانجام گرفت.مواد و روش ها: پژوهش حاضر نیمه­آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل زوجین ۲۰ تا ۴۵ سال دارای تعارضات زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اصفهان در سه ماهه زمستان سال ۱۳۹۸ بود. در این پژوهش تعداد ۳۰ زوج ۲۰ تا ۴۵ سال دارای تعارضات زناشویی با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه­های آزمایش و گواه گمارده شدند (در هر گروه ۱۵ زوج). پس از شروع مداخله ۳ زوج در گروه آزمایش و ۲ زوج در گروه گواه از ادامه حضور در پژوهش انصراف دادند. گروه آزمایش مداخله آموزش هوش زناشویی (محقق ساخته) را طی سه ماه در ۱۲ جلسه ۹۰ دقیقه ای دریافت نمودند. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه پرسشنامه تعارض زناشویی (براتی و ثنایی، ۱۳۷۵)؛ پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ (اولسون، ۲۰۰۶) و پرسشنامه سازگاری زناشویی ( اسپینر، ۱۹۷۶) بود. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر توسط SPSS ویرایش ۲۳ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش هوش زناشویی بر رضایت و سازگاری زناشویی زوجین تاثیر معنادار دارد (p<۰/۰۰۱). بدین صورت که این آموزش توانسته بود منجر به بهبود رضایت (۶۴/۰) و سازگاری زناشویی (۶۸/۰) زوجین شود.نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر بیانگر آن بودند که آموزش هوش زناشویی با بهره گیری از فنونی همانند آموزش همدلی، ابراز هیجان مثبت، صمیمیت، خودآگاهی، انگیزش در رابطه، همدلی، اصلاح مداوم الگوهای احساسی، جنسی، رفتاری و شناختی مشترک و اقدامات اثربخش می تواند به عنوان یک روش کارآمد جهت بهبود رضایت و سازگاری زناشویی زوجین مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

آموزش هوش زناشویی ، رضایت زناشویی ، سازگاری زناشویی ، زوجین