دورکاوی و سامانه های اطلاعات جغرافیایی (RS & GIS) (قسمت چهارم)

اطلاعات جغرافیایی را می توان در فرمات برداری دیجیتالی نمود و با داده های ماهواره ای (اطلاعات تصویری) در یک محیط راستری تبدیل و پردازش کرد. چنین سامانه هایی سودمند هستند ولی باید توجه نمود که تبدیلات چندگانه داده های برداری و راستری با از دست دادن دقت به بهای تنزل داده ها تمام می شود. یک ترکیب، تا اندازه نسبتا کاملی امکان پردازش دو ساختار برداری و راستری، نمایش سلسله مراتبی و جستجوی شیءگرای داده های دورکاوی را فراهم می آورد. تحلیل تصویر ماهواره ای توانایی ترکیب و ادغام یکی یا بیشتر مدل های دورکاوی را دارد. مدل ها به مدل های تجربی در مقابل جبری و به مدله ای قابل وارونگی در مقابل غیرقابل وارونگی، تقسیمات بیشتری می یابند. مدل های تجربی اتکا بر وابسته سازی و اندازه گیری های سنجنده و خصوصیات سطحی دارند، درصورتی که مدل های جبری متکی بر فرضیه انتقال حرارت و تابشی هستند. مدلهای دارای قابلیت وارونگی همان هایی هستند که در آنها خواص ناشناخته منظره را میتوان از اندازه گیری های دورکاوی استنباط نمود.

کلیدواژه ها:

مدل سازی ، مدل های دورکاوی ، مدل های واسنجی ، مدل های تعیینی ، تحقیق در ترکیب داده ها