بررسی نقش واسطه ای تعاملات ارتباطی در رابطه بین سن ورود به مدرسه و ترتیب تولد با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

هدف از اجرای این پژوهش،  بررسی نقش واسطه­ای تعاملات ارتباطی در رابطه بین سن ورود به مدرسه و ترتیب تولد با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان متوسطه شهرستان رشت بود. روش به لحاظ هدف بنیادی و از لحاظ زمان اجرا مقطعی است. جامعه آماری شامل همه دانش آموزان متوسطه شهر رشت است که به نمونه­ای متشکل از ۲۵۰ نفر به روش نمونه­گیری خوشه­ای چند مرحله­ای انتخاب شدند. داده­ها با استفاده از پرسشنامه تعاملات ارتباطی کارول گلاس و بررسی معدل­های دانش­آموزان و پرونده علمی آنان جهت اندازه­گیری پیشرفت تحصیلی جمع آوری شدند. یافته ها نشان داد که سن و ترتیب تولد هم به صورت مستقیم به ترتیب (۲۵/۰=β و ۱۷/۰= R۲)، (۱۵/۰=β و ۰۳۹/۰= R۲) و هم با میانجی­گری تعاملات ارتباطی(۱۳/۰=β و ۰۲۲/۰= R۲)؛ (۱۱/۰=β و ۱۶/۰= R۲)، بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تاثیرگذار است. می توان به این نتیجه رسید که سن و ترتیب تولد دو متغیر تاثیرگذار بر پیشرفت تحصیلی هستند و با میانجی­گری تعاملات ارتباطی می­توانند تاثیر قوی­تری  بر آن داشته باشند.

کلیدواژه ها:

تعاملات ارتباطی ، پیشرفت تحصیلی ، سن ، ترتیب تولد