ارزیابی اثر مقادیر مختلف پتاسیم و نیتروژن بر ویژگی های زراعی و عملکرد دانه سویا در منطقه چالوس

منظور ارزیابی اثر مقادیر مختلف پتاسیم و نیتروژن بر ویژگی های زراعی و عملکرد دانه سویا، آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس در سال زراعی ۱۳۸۹-۱۳۸۸ اجرا شد. سطوح ۰، ۳۰، ۶۰ و ۹۰ کیلوگرم در هکتار پتاس خالص از منبع سولفات پتاسیم به عنوان فاکتور اول و سطوح ۰، ۴۰، ۸۰ و ۱۲۰ کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار از منبع کود اوره به عنوان فاکتور دوم بودند. نتایج نشان داد بیشترین عملکرد دانه تحت مقادیر ۳۰، ۶۰ و ۹۰ کیلوگرم پتاسیم حاصل گردید. بیشترین تعداد غلاف در شاخه فرعی، تعداد دانه در غلاف شاخه فرعی، وزن صد دانه شاخه فرعی، تعداد گره در ساقه اصلی، تعداد برگ و ارتفاع بوته با کاربرد ۹۰ کیلوگرم پتاسیم در هکتار به دست آمد. همچنین تعداد غلاف در ساقه اصلی، تعداد دانه در غلاف شاخه اصلی و وزن صد دانه ساقه اصلی با کاربرد ۶۰ کیلوگرم پتاسیم در هکتار حاصل شد. با کاربرد نیتروژن در مقایسه با شاهد عملکرد دانه افزایش یافت، به طوری که حداکثر عملکرد دانه با کاربرد ۱۲۰ کیلوگرم نیتروژن به دست آمد. همچنین تعداد غلاف در ساقه اصلی، تعداد دانه در غلاف شاخه فرعی، تعداد دانه در غلاف ساقه اصلی، وزن صد دانه ساقه اصلی، وزن صد دانه شاخه فرعی و تعداد برگ تحت تیمار شاهد (بدون مصرف نیتروژن) به دست آمد. بیشترین تعداد غلاف در ساقه اصلی، تعداد غلاف در شاخه فرعی، تعداد دانه در غلاف ساقه اصلی، تعداد دانه در غلاف شاخه فرعی و وزن صد دانه شاخه فرعی تحت مقادیر ۴۰، ۸۰ و ۱۲۰ کیلوگرم نیتروژن حاصل شد که از نظر آماری در یک سطح قرار گرفتند. بیشترین عملکرد دانه تحت اثر متقابل ۳۰ کیلوگرم پتاسیم در ۱۲۰ کیلوگرم نیتروژن و کمترین عملکرد دانه تحت اثر متقابل بدون کاربرد پتاسیم و نیتروژن به دست آمد.

کلیدواژه ها:

پتاسیم ، سویا ، عملکرد دانه ، نیتروژن