بررسی تاثیر غلظت های مختلف علف کش متری بیوزین در خاک بر رشد و گره زایی نخود

به منظور بررسی تاثیر بقایای علف کش متری بیوزین در خاک بر رشد و گره زایی ژنوتیپ های نخود، آزمایشی گلخانه ایی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی، در سه تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. عوامل مورد بررسی شامل ژنوتیپ های نخود (هاشم،  آی ال سی ۴۸۲،  کاکا، کرمانشاهی) و باقیمانده علف کش متری بیوزین در خاک (۰، ۷۲/۶ ، ۴/۱۳ ،۹/۲۶ ، ۳/۴۰،  ۸/۵۳ و۷/۸۰ میکروگرم ماده موثره در کیلوگرم خاک؛ که به ترتیب ۰، ۵/۲، ۵ ، ۱۰، ۱۵، ۲۰ و۳۰ درصد مقدار توصیه شده علف کش متری بیوزین بودند. در ابتدای مرحله زایشی، زیست توده اندام های هوایی، ریشه، تعداد  گره و  زیست توده گره گیاهان اندازه گیری شد. بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش، با افزایش باقیمانده علف کش متری بیوزین در خاک، تمام صفات مورد بررسی ژنوتیپ های نخود به شدت کاهش یافت. البته کمترین سطوح از باقیمانده علف کش، اثر تحریک کنندگی بر صفات مورد بررسی ژنوتیپ های نخود داشت. بیشترین (۳۳/۴۷درصد) تلفات زیست توده ریشه و اندام های هوایی (۴۵/۴۸ درصد) گیاهان به ترتیب در سطوح ۳۰ و ۲۰ درصد از باقیمانده علف کش در خاک مشاهده شد. در بین ژنوتیپ های مورد مطالعه نخود، هاشم و کرمانشاهی کمترین زیست توده اندام های هوایی و کرمانشاهی نیز بیشترین (۹/۴۹درصد) تلفات ریشه را تولید نمودند. بر اساس نتایج آزمایش، بیشترین تلفات زیست توده گره(۶۰/۵۷ و ۷۷/۶۸ درصد)  و همچنین تعداد گره (۲۶/۳۵ ، ۶۲/۵۰ و ۱۸/۴۵ درصد) به ترتیب مربوط به سطوح ۲۰، ۳۰  درصد و  ۱۵، ۲۰، ۳۰ درصد از باقیمانده علف کش در خاک بود. ژنوتیپ های هاشم و کرمانشاهی تعداد گره و هاشم نیز زیست توده گره تولیدی خود را در پاسخ به بقایای علف کش متری بیوزین در خاک کاهش دادند.  

کلیدواژه ها:

ماندگاری علف کش ، زیست توده ، فتوسیستم II ، ژنوتیپ ، تریازینون ها