بررسی اثر تیمارهای مختلف آبیاری و زیر شکنی بر عملکرد و اجزاء عملکرد ذرت دانه ای

این پژوهش به منظور بررسیک اهش فشردگی خاک و تعداد آبیاری و در نتیجه افزایش ک ارایی مصرف آب گیاه ذرت در قالب آزمایشاسپلیت بلوک )استریپ پلات( در پایه بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در سال های ۱۳۸۳ - ۱۳۸۵ به مدت سه سال در منطقه مغانIاجرا شد. عامل زیرشکنی در سه سطح زیر شکنی ۴۰ و ۶۰ سانتی متر و بدون زیرشکنی در نوار عمودی و عامل آبیاری در سه سطح I۲ ،I۱ و ۳)به ترتیب آبیاری پس از ۸۰ ، ۱۰۰ و ۱۲۰ میلی متر تبخی ر از طشتکک لاس A( در نوار افقی قرار گرفت. نتایج نشان داد ک ه اختلاف عملکرد دان ه درسطوح مختل ف زیرشکنی و رژیم های مختلف آبیاری از نظر آماری در سطح احتمال کی درصد معنی داری ولی اثر متقابل این دو عامل از نظرآمار یغیرمعنی دار بو د. تیمارهای زیرشکنی به عمق ۶۰ و ۴۰ سانتی متر به ترتیب با ۵/ ۱۲ و ۳/ ۱۲ تن در هکتار بالاترین و تیمار بدون زیرشکنیبا ۱۵ / ۱۱ تن در هکتار پایین ترین عملکرد را داشتند. بیشترین عملکرد دانه ) ۶۸ / ۱۲ تن در هکتار( مربوط به رژیم آبیاری I۲ و کمترین عملکرد)۱۰/۷۸ تن در هکتار( مربوط به رژیم آبیاری I۳ بو د. میزان افزایش عملکرد تیمارهای زیرشکنی به عمق ۶۰ و ۴۰ سانتی متر نسبت به تیماربدو نزیرشکنی متفاوت بود. به طوری که این افزایش در تیمار آبیاری I۱ به ترتیب ۴۰ / ۸ و ۰۵ / ۳ درصد بود. تجزیه واریانس شاخص مخروط درعمق های مختلف خاک نشان داد تاثیر زیرشکنی بر این شاخص از نظر آماری معنی آماری بود و زیرشکنی باعث بهبود شاخص مخروط شدهاست. به طور کلی کارایی زیر شکنی در تیمارهای مختلف آبیاری متفاوت بوده و در صورت کمبود آب و افزایش فاصله آبیاری کارآیی زیرشکنینیز افزایش م ییابد.

کلیدواژه ها:

آبیاری ، زیرشکنی ، ذرت ، عملکرد و مغان