پیش بینی انتشار گازکربنیک ناشی از مصرف سوخت های فسیلی و تغییرات محیطی (مطالعه موردی: ایران)

با صنعتی شدن کشورها و مصرف انرژی، آلودگی افزایش می­یابد. کشور ایران به­ دلیل منابع عظیم سوخت­های فسیلی، در مصرف سوخت­های فسیلی دارای مزیت نسبی است و مصرف سوخت سوخت­های فسیلی­ ممکن است به آلودگی­های محیط­زیستی منجر شود. بر اساس گزارش سازمان­های بین­المللی، انتشار گاز دی­اکسیدکربن در ایران افزایشی بوده است، پس پژوهش در این زمینه ضرورت می­یابد. این پژوهش برای نخستین­بار به بررسی انتشار گازکربنیک ناشی از مصرف سوخت­های فسیلی شامل، زغال سنگ، نفت و گاز طبیعی برای دوره زمانی ۲۰۱۹-۱۹۸۲ با روش حافظه بلندمدت می­پردازد. مطابق نتایج این پژوهش پیش­بینی می­شود، در سال ۲۰۳۹ میلادی میزان انتشار گازکربنیک ناشی از مصرف زغال­سنگ (MMtonnes CO۲) ۸۳۷۸/۴ ، انتشار گازکربنیک ناشی از مصرف گاز طبیعی (MMtonnes CO۲) ۲/۵۹۴  و انتشار گازکربنیک ناشی از مصرف نفت خام (MMtonnes CO۲) ۹۵/۳۵۳ خواهد رسید. انتشار گازکربنیک ناشی از مصرف گاز طبیعی، انتشار بیش­تری از مصرف سایر سوخت­های فسیلی خواهد داشت. انتشار گازکربنیک ناشی از سوخت­های فسیلی گازی در سال ۲۰۳۹ میلادی به ۱۶۹۷۰۱ کیلوتن، انتشار گازکربنیک ناشی از سوخت­های مایع به ۷۸۷۶۹۸ کیلوتن و انتشار ناشی از مصرف سوخت­های فسیلی جامد در سال ۲۰۳۹ میلادی به ۳۶۰۵ کیلوتن خواهد رسید. انتشار گازکربنیک ناشی از مصرف هر سه سوخت فسیلی افزایشی خواهد بود. انتشار گازکربنیک ناشی از سوخت­های فسیلی مایع نسبت به دیگر سوخت­های فسیلی بیش تر پیش بینی می­شود. تبخیر آب در سال ۲۰۳۰ میلادی در ایران و خاورمیانه بیش­تر خواهد شد. بارندگی در ایران و خاورمیانه در سال ۲۰۳۰ میلادی کاهش خواهد یافت. این پژوهش به سیاست­گذاران، برای اتخاذ سیاست­های موثرتر برای بهبود محیط زیست کمک خواهد کرد.

کلیدواژه ها:

پیش بینی انتشار گازکربنیک ، مصرف انرژی فسیلی ، حافظه بلندمدت ، سناریوهای RCP