بررسی توزیع زمانی و مکانی آب قابل بارش تابستانه بر فراز جو ایران زمین

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 212

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

RWCS10_051

تاریخ نمایه سازی: 12 اسفند 1400

چکیده مقاله:

تمام بخار آب موجود در ستونی از جو(از سطح زمین تا انتهای وردسپهر) را آب قابل بارش گویند. آب قابل بارش از مهمترین عناصر موثر بر ریزش جو به ویژه بارش میباشد که شناخت رفتار آن همواره مورد توجه آب و هواشناسان بوده است. بنابراین آب قابل بارش در مطالعه ی تغییرات کوتاه و بلند مدت جو مورد توجه می باشد. به منظور محاسبه آب قابل بارش بر فراز جو ایران، از داده های ۲ درجه در ۲ درجه آب قابل بارش در سه ماهه جون، جولای و آگوست در یک دوره آماری ۱۰ ساله (۲۰۱۶ -۲۰۰۷) از مرکز ملی پیش بینی محیطی و مرکز پژوهش های جوی ایالات متحده آمریکا استفاده شده است. نتایج حاصل از مطالعه حاضر بیانگر این است که عوامل محلی به خصوص ارتفاعات و دوری و نزدیکی به دریاها از عوامل موثر در میزان تغییرات آب قابل بارش بر فراز ایران و اینکه بیشینه و کمینه میانگین آب قابل بارش بر فراز ایران در فصل تابستان به ترتیب جنوب شرق ایران و دامنه های زاگرس می باشد.

نویسندگان

محمدحسن ماهوتچی

دانش آموخنه دکتری آب و هواشناسی، دانشگاه تهران

مهدی خزائی

دانش آموخنه دکتری آب و هواشناسی، دانشگاه تهران