بررسی ارتباط میان دانش، نگرش و عملکرد با امید به درمان نسبت به بیماری کووید ۱۹ در ساکنین شهر مشهد در سال ۱۳۹۹

مقدمه: دانش، نگرش، عملکرد فرد در نهایت تعیین کننده رفتار وی می باشد. امید به درمان نیز به عنوان مولفه ­ای روانشناختی می تواند بر رفتارهای بهداشتی فرد اثر گذار باشد. هدف از مطالعه حاضر تعیین ارتباط میان دانش، نگرش و عملکرد با امید به درمان نسبت به بیماری کووید ۱۹ بود.مواد و روش­ ها: این مطالعه مقطعی- توصیفی از نوع همبستگی است که در سال ۱۳۹۹ بر ۴۱۱ نفر از شهروندان ساکن در مشهد انجام شد. در این پژوهش نمونه­ گیری به صورت خوشه­ ای تصادفی چندمرحله­­ ای صورت گرفت. امید به درمان توسط نمره­دهی بین۱۰-۰ و دانش، نگرش و عملکرد با استفاده از پرسش­نامه پژوهشگر ساخته اندازه­ گیری شد. داده­ ها با نرم افزار SPSS نسخه ۲۵ تحلیل شد.یافته­ ها: میانگین دانش، نگرش و عملکرد افراد در ارتباط با کرونا از ۱۰۰ نمره به ترتیب ۴۱/۱۱±۶۲/۶۲ ، ۳۵/۲۳±۹۴/۴۰ و ۷۰/۱۴ ± ۶۴/۸۰ بود. همچنین میانگین و انحراف معیار نمره امید به درمان و بهبودی در صورت ابتلا به کووید ۲۹/۲ ± ۴۶/۷ از ۱۰ نمره بود. اکثریت افراد شرکت کنند دانش متوسط (۵/۷۳%)، نگرش ضعیف (۹/۷۵%) و عملکرد مطلوب (۷/۶۵%) نسبت به کووید ۱۹داشتند. بین دانش و نگرش با امید به درمان ارتباط معنی دار وجود داشت (۰۱/۰>P ).نتیجه­ گیری: بین دانش و نگرش با امید به درمان ارتباط مستقیم مشاهده شد. دانش و نگرش نسبت به مسائل مختلف، بر پدیده­ های مهم روانشناختی مانند امید به درمان می ­تواند تاثیرگذار باشند و رفتارهای بهاشتی افراد را شکل دهند. بنابراین نیاز به انجام اقداماتی در راستای ارتقا سطح دانش، نگرش و عملکرد و امید به درمان مردم می­ باشد.

کلیدواژه ها:

دانش ، نگرش ، عملکرد ، امید به درمان ، کووید ۱۹