اثرات غلظت و زمان محلول پاشی اسید جیبرلیک بر کاهش درصد ترک خوردگی پوسته سبز پسته

چکیده این پژوهش در یک باغ تجاری واقع در بخش کشکوئیه در شهرستان رفسنجان در سال های ۱۳۸۵ و ۱۳۸۶ انجام گردید. تیمارهای موردنظر روی دو شاخه از هر تک درخت اعمال شدند. اسید جیبرلیک (۰، ۲۵، ۵۰ و ۷۵ میلی گرم در لیتر) در سه زمان محلول پاشی (اواسط خرداد ماه، اواسط تیر ماه و اواسط مرداد ماه) روی پسته رقم احمدآقایی انجام شد و برداشت نیز در دو زمان (۱۵ و ۳۰ شهریور ماه) انجام گرفت. محلول پاشی در اواسط خرداد ماه باعث کمترین درصد زودخندانی شد و تیمار ۵۰ و ۷۵ میلی گرم در لیتر اسید جیبرلیک بطور معنی داری درصد زودخندانی و ترک خوردگی پوسته سبز را کاهش داد. زمان های محلول پاشی روی درصد پسته های دهان بسته اثری نداشتند با افزایش غلظت اسید جیبرلیک درصد پسته های دهان بسته افزایش یافت. محلول پاشی در اواسط مرداد ماه درصد چربی و میزان پروتئین مغز را افزایش داد. تیمارهای مختلف اسید جیبرلیک روی درصد چربی و میزان پروتئین اثر معنی داری نداشتند و تیمار ۷۵ میلی گرم در لیتر میزان کلروفیل مغز را افزایش داد. واژه های کلیدی: احمدآقایی، پسته های دهان بسته، میزان پروتئین مغز، میزان کلروفیل مغز