بررسی شناختی و ساختاری دیپلماسی اقتصادی و تجاری ایران؛ راهکارهایی برای دولت سیزدهم

مهم ترین چالش سالهای اخیر در ایران مشکلات و تحریم های اقتصادی بوده که از سویی دامن گیر مردم و باعث ناهنجاری های اجتماعی در جامعه و از دیگر سو ناهنجاری های سیاسی و اقتصادی دولتی را به دنبال داشته است. راه های تدبیر و مدیریت شرایط فعلی کشور با توجه به تحریم ها در گزینه های محدودی خلاصه می شود که فعال کردن و تمرکز بر دیپلماسی اقتصادی از راه های اساسی و موثر می باشد. اما از آنجا که ایران در طول سال های پس از انقلاب اسلامی تاکنون به دلیل تکیه بر اقتصاد تک محصولی، این چنین جدی به فکر دیپلماسی اقتصادی نبوده و متکی به نفت، بازار مشخص و محدود آن بوده، فهم و درک درست و مشترکی نیز از دیپلماسی اقتصادی ندارد. لذا لازم است طی مقالات و پژوهش هایی به چیستی و ابعاد مختلف، همراه با آسیب شناسی آن در نسبت با ایران بپردازیم. دیپلماسی اقتصادی در ایران بنا به فرضیه این مقاله بیش از هر چیز در درجه اول به لحاظ ساختار دچار بی ثباتی و دوم در حوزه تحقیق و شناخت مدل های جهانی و تبدیل آن به مدل بومی ناتوان است؛ که در متن تلاش می شود راهکارهایی برای این مسئله ارائه گردد.

کلیدواژه ها:

دیپلماسی اقتصادی ، جمهوری اسلامی ایران ، تحریم ، ساختارگرایی