پهنه بندی آگروکلیماتیک الگوهای دورهرشد سیبزمینی در استان کرمان

این پژوهش به منظور ارزیابی و تحلیل دوره رشد سیب زمینی (Solanumtuberosum) بر اساس میانگین پارامترهای شاخص -های حرارتی و شاخص الگوی دوره رشد فائو انجام گرفته است. گام اول در اجرای این پژوهش ایجاد پایگاه داده هایهواشناسی بلند مدت و پایگاه داده های آزمایشات مزرعه ای بلندمدت انجام شده در مراکز تحقیقاتی و دانشگاه ها در سطحمنطقه بود. در مرحله دوم بعد از تحلیل های آماری انجام شده روی داده های هواشناسی، شاخص های اقلیمی شامل دوره رشدبر اساس روش FAO محاسبه گردید. تغییرات هر شاخص در طول دوره رشد بر اساس برازش مدل های رگرسیونی ارزیابیگردید و در نهایت مدل های توزیع مکانی الگوی دوره رشد بر اساس رابطه همبستگی بین شاخص های محاسبه شده و بر پایهمدل رقومی ارتفاع تعیین شد. نتایج تحلیل های مکانی حاصل میزان طول دوره رشد را برای الگوهای افلیمی مختلف مشخصنمود. بر این اساس مناطق جنوبی استان کرمان، ارتفاعات کمتر از ۱۰۰۰ متر مناطق مناسبی جهت توسعه الگوهای کشتپاییزه و زمستانه هستند در حالی که در مناطق شمالی و غربی با ارتفاع بیش از ۱۵۰۰ متر با محدودیت تنش سرما مواجه می -گردند. در الگوی کشت پاییزه عامل محدودیت وقوع تنش سرما در مرحله حجیم شدن غده و تشکیل عملکرد است در حالیکه در الگوی کشت زمستانه مهمترین عامل محدود کننده طول دوره رشد وقوع تنش گرما و دمای بالاتر از آستانه تحمل اینگیاه است.

کلیدواژه ها:

الگوی کشت ، دوره رشد ، سیب زمینی ، کرمان