اثر زمان بندی موالید و سطح تعدیل شده باروری در ایران

میزان باروری کل که از مجموع میزان های ویژه سنی باروری در یک سال معین محاسبه می شود، یک شاخص عمومی برای باروری به حساب می آید. مشکلی که در رابطه با محاسبه این شاخص وجود دارد، این است که شاخصی دوره­ای است که بر موالید و زنان یک سال خاص اشاره دارد. شاخص دوره ای باروری با تغییر در زمان بندی فرزندآوری امکان تحریف دارد. وقتی زنان فرزندآوری خود را به تاخیر می اندازند، میزان های باروری به احتمال زیاد کمتر از حد واقعی نشان داده می شوند.  سوال این است که چگونه می توان سطوح واقعی باروری نسل هایی که هنوز به پایان دوره باروری خود نرسیده­اند را از شاخص های دوره­ای محاسبه کرد؟ روش های مختلفی برای تعدیل شاخص های باروری دوره برای تغییرات زمان بندی باروری (تمپو)، عرضه شده است. در این پژوهش به بررسی سیر تکاملی این روش ها با تاکید بر روش ارائه شده توسط بونگارت و فیینی  (۱۹۹۸) پرداخته شده است. سپس این روش برای برآورد باروری ایران در دوره ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۰ بر اساس سرشماری های ۱۳۸۵ و ۱۳۹۵ و داده های بررسی جمعیت و سلامت ۱۳۷۹ به کار گرفته شده است. نتایج تحلیل میزان­های باروری کشور نشان می­دهد که با توجه به تغییرات میانگین های سن فرزندآوری در کشور شاهد تاثیرات انحرافی زمانبندی باروری در میزان­های باروری کشور هستیم.

کلیدواژه ها:

باروری ، کوهورت ، دوره ، تمپو ، کوانتوم ، باروری تعدیل شده