اثرات تغییر اقلیم بر احتمال وقوع اولین یخبندان پاییزه و آخرین یخبندان بهاره (مطالعه موردی: اصفهان)

تغییر تاریخ وقوع اولین یخبندان پاییزه و آخرین یخبندان بهاره که به لحاظ کشاورزی بسیار حائز اهمیت است، می تواند یکی از پیامدهای ناشی از پدیده گرمایش جهانی باشد. یکی از روش های مطالعه اقلیم آینده، استفاده از خروجی مدل های گردش عمومی جو است. با استفاده از روش وزن دهی میانگین مشاهداتی دما و بارندگی (MOTP) که طی آن مدل های گردش عمومی جو بر اساس مقدار انحراف میانگین دما یا بارندگی شبیه سازی شده در دوره پایه از میانگین داده های مشاهداتی وزن دهی می شوند، مدلی که وزن بیشتری در مدل سازی در مورد داده دمای گذشته منطقه دارد، به عنوان مدل بهینه انتخاب می شود. اما این مدل ها به دلیل قدرت تفکیک مکانی پایین، گویای تغییر اقلیم ایستگاهی نیستند. لذا در این تحقیق برای ریزمقیاس نمایی نتایج مدل های GCM تحت سه سناریوی انتشار A۲ و B۱ و A۱B در ایستگاه اصفهان از مدل LARS-WG استفاده شد. نتایج استخراج شده با نرم افزار SPSS مورد تحلیل آماری قرار گرفت و بررسی ها در سطح آماری ۵ درصد (۰۵/۰P<) انجام پذیرفت. نتایج این بررسی ها برای چشم انداز ۲۰۴۹-۲۰۲۰ نشان داد که میانگین شماره روز وقوع اولین یخبندان پاییزه مبتنی بر هر سه سناریو در مقایسه با اقلیم گذشته، در ایستگاه اصفهان ۲ تا ۵ روز افزایش خواهد یافت. همچنین در این ایستگاه برای میانگین شماره روز وقوع آخرین یخبندان بهاره مبتنی بر هر سه سناریو در مقایسه با اقلیم گذشته، بین ۲ تا ۴ روز کاهش مشاهده می شود. درنهایت برای داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار Easy Fit بهترین توابع توزیع برای تعیین احتمال وقوع اولین یخبندان پاییزه و آخرین یخبندان بهاره در دوره پایه و در شرایط تغییر اقلیم تحت سه سناریوی انتشار انتخاب شد و مورد مقایسه قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

Keywords: Climate change ، First fall frost ، Last spring frost ، LARS-WG model ، GCMs ، تغییر اقلیم ، اولین یخبندان پاییزه ، آخرین یخبندان بهاره ، مدل LARS-WG ، GCMs.