بررسی عددی سه بعدی عملکرد لرزه ای اتصال خمشی با استفاده از ورق در صفحه ی جان ستون

اکثر اتصالات خمشی تا به امروز با رعایت ضابطه ی تیر ضعیف-ستون قوی طراحی می شوند که این امر موجب تحمیل شدن هزینه های اجرایی و مصالح و جوش های نفوذی در محل پروژه می شود. از این رو در راستای برطرف نمودن این موارد، اتصال خمشی نسبتا جدیدی که تنها با اتصال یک ورق در راستای صفحه ی جان تیر و ستون، این دو عضو را به یکدیگر متصل می نماید، در قالب مطالعات پارامتریک بررسی می شوند. معیار طراحی ورق اتصال به گونه ای بود که ظرفیت خمشی پلاستیک آن کمتر از ظرفیت خمشی تسلیم تیر باشد تا بدین ترتیب ورق اتصال همانند میراگر تسلیمی عمل کند و سایر المان ها در ناحیه ی الاستیک باقی بمانند. پارامترهایی از قبیل ضخامت، ارتفاع، شیب و جنس ورق در تحلیل های استاتیکی غیرخطی و ساخت ۱۲ مدل عددی المان محدود در برنامه ی آباکوس تحت بارگذاری چرخه ای در نظر گرفته شدند. در ابتدا مدل عددی با نمونه ی آزمایشگاهی مقایسه شد و رفتار دو نمونه از جنبه های مود تسلیم و منحنی های هیسترزیس لنگرخمشی-دوران با یکدیگر انطباق خوبی داشت. سپس مدل های عددی متعددی برای در نظر گرفتن تاثیر پارامترها بر رفتار کلی اتصال شبیه سازی شدند. نتایج تحلیل ها نشان داد که محدوده ی مناسب ضخامت ورق اتصال برای اینکه به عنوان فیوز و جاذب انرژی عمل کند باید بین یک تا دو برابر ضخامت جان تیر باشد. همچنین فاصله ی آزاد ورق اتصال باید بین ۴ تا ۶ برابر ضخامت ورق باشد.

کلیدواژه ها:

اتصال خمشی ، ورق اتصال ، منحنی لنگرخمشی-دوران ، سختی الاستیک ، ظرفیت خمشی پلاستیک