دوتایی های قرآنی و فرضیه ویرایش متاخر قرآن رسمی: (معرفی و نقد فرضیه گابریل رینولدز)

قرآن ­پژوهان غیرباورمند، از دیرباز کیفیت تدوین و رسمی­ سازی قرآن را مورد مطالعه قرارداده ­اند. گابریل سعید ­رینولدز، استادیار مطالعات اسلامی و الهیات دانشگاه نوتردام آمریکا، در فرضیه اخیر خود با تعمیم روش های تحقیق مدرن در عهد جدید بر قرآن، و تمرکز بر دوتایی­ ها یا عبارات تکرارشونده قرآن، مصحف فعلی را محصول ویراستاری متاخر متن مکتوبی می داند که از دو مکتوب پیشینی مکی و مدنی فراهم آمده است. نوشتار حاضر که پی­آمد بررسی یک مقاله طولانی، دو سخنرانی و بحث و گفتگو و مجموعه مکاتباتی علمی با این محقق است، پس از شرح فرضیه و روش کار او، ضمن آشکار کردن خطاهای روشی رینولدز و عدول وی از معیارهای علمی خودش، اعتبار علمی ایده وی را مخدوش کرده، سپس پیش فرض ها، مبانی و محتوای این دیدگاه را با طرح قیاس ناپذیری قرآن با عهد جدید و در نتیجه عقیم بودن تعمیم روش های تحقیقی عهد جدید بر قرآن، اصیل و تعمدی بودن تکرار در اسلوب بیانی قرآن، خواندنی و شفاهی بودن قرآن و انتقال آن بر بستر نقل سینه به سینه و از طریق قرائات اجازه­دار، آشکار کردن آسیب­هایی که غفلت از دیدگاه­های قرآن­ شناسان مسلمان در علمیت طرح ایجاد کرده و نیز بیان نادرستی شواهد به خاطر سوء فهم های تفسیری، به شکل آکادمیک زیر سوال برده، ضرورت جدی بازبینی آن را آشکار می ­کند.  

کلیدواژه ها:

دوتایی­ های قرآن ، رسمی سازی قرآن ، منبع­ مکی ، منبع مدنی ، گابریل رینولدز ، مستشرقان و قرآن ، ویرایش قرآن