بررسی رابطه بین عدم تحمل بلاتکلیفی و نگرانی با نشانه های اختلال اضطراب فراگیر

هدف از از این پژوهش بررسی رابطه اختلال اضطراب فراگیر با عدم تحمل بلاتکلیفی و نگرانی بود. روش: ۱۵۰ نفر از مردان و زنان استانخراسان رضوی و تهران با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به سه پرسشنامه مقیاس اختلال اضطراب فراگیر اسپیتزر وهمکاران، نگرانی ایالت پنسیلوانیا و عدم تحمل بلاتکلیفی پاسخ دادند. یافته ها: براساس نتایج حاصل از آزمون همبستگی پیرسون، رابطهمثبت و معنادا ری بین عدم تحمل بلاتکلیفی و اختلال اضطراب فراگیر وجود دارد (r=۰.۶۴ , P<۰.۰۰۰۱) همچنین نتایج حاصل ازآزمون همبستگی، نشان داد که رابطه مثبت و معناداری بین نگرانی واختلال اضطراب فراگیر در بین افراد شرکت کننده در پژوهش وجوددارد. (r=۰.۶۵ , P<۰.۰۰۰۱). نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش می توان گفت تحمل بلاتکلیفی، عاملی مشترک و بینتشخیصی محسوب می شود که می تواند باعث تداوم نگرانی و اضطراب شود.

کلیدواژه ها:

اختلال اضطراب فراگیر ، عدم تحمل بلاتکلیفی ، نگرانی ، مقیاس اضطراب فراگیر اسپیتزر