بررسی تاثیر تغییرات دمایی بر رفتار پیوستگی بتن و آرماتورهای فولادی

هدف این مطالعه، تحقیق در مورد اثرات دما بر مقاومت پیوستگی میان بتن و میلگردهای تقویتی فولادی است. برای دو گونه متفاوت از میلگردها (میلگردهای با و بدون پوشش اپوکسی)، سه پارامتر تجربی (نرخ گرمایش، دمای موردنظر و شرایط سرمایش) بررسی می شوند. در دمای ۲۰۰ درجه سانتی گراد، میلگرد با پوشش اپوکسی،مقاومت پیوستگی بسیار بالاتری نسبت به میلگرد بدون پوشش دارد. با این حال، برای نمونه هایی که درمعرض دمای بیش از ۲۰۰ درجه قرار می گیرند، نتایج آزمایش نشان می دهد که میلگرد با پوشش اپوکسی مقاومت پیوستگی کمتری نسبت به میلگرد بدون پوشش دارد. همچنین، نتایج نشان می دهد که وقتی نرخ گرمایش و دمای موردنظر افزایش می یابند، مقاومت پیوستگی کاهش می ابد. روش سرمایشی تاثیر چندانی بر تنش پیوستگی نهایی نمونه هایی که از میلگرد بدون پوشش استفاده می کنند، نمی گذارد اما تاثیر زیادی بر نمونه های با میلگرد با پوشش اپوکسی دارد. یک مطالعه عمیق تر می تواند در مورد اثر سرمایش بر مقاومت پیوستگی انجام گیرد.

کلیدواژه ها:

بتن ، میلگرد ، مقاومت پیوستگی ، دمای بالا ، گرمایش ، سرمایش