بررسی گونه شناسی معماری دست کند در زیستگاه های زیرزمینی ایران

بیان موضوع: معمار ی دستکند یکی از گونه هایی است که می تواند مورد توجه قرار گیرد. موقعیت قرارگیری این زیستگاهها در دل خاک با تکنولوژی به کار گرفته شده در آن، راز ماندگاری این میراث کهن تا به امروز بوده است، بااستفاده از بررسی و تحلیل کالبدی ز یستگاه های دستکند و نحوه عملکرد آن در ایران، در پی شناخت نحوه فراهم آوردن آسایشی سازه های سنتی دستکند ، می تواند به عنوان یکی از راهکارهای طراحی معما ری و برآوردن نیاز ا نسان به آسا یش در برابر شرایط طبیعی محیط باشد .به نظر می رسد با گونه بندی کالبدی این گونه فضاها می توان به الگویی واحد جهت بکارگی ری در طراحی معما ری بدون استفاده از انرژی های تجدید پذیر دست یافت .هدف پژوهش: بناها ی دستکند به جای مانده علاوه بر ارزش اسنادی که از نظر قدمت و پیشینه دارند، از نظر شکل و روش ساخت نیز قابل بررسی هستند، لذا شناخت و شناسایی نمونه های مختلف معماری دستکند میتواند به درک بهتر گونه های این نوع معماری در ایران و سایر نقاط جهان ، حفاظت از آ نها و همچنین دستیابی به روش های نوین ایجاد فضاهای دستکند به عنوان یکی از راه حل های معماری پایدار کمک نماید.روش تحقیق: در این مقاله سعی می گردد تا از طریق بررسیهای توصیفی- تاریخی وتحلیل کتابخانه ای است که با رجوع به اسناد و مدارک مورد باز بینی قرار گرفته است .خلاصه نتایج: نتایج این تحقیق نشان میدهد که در این نوع از معماری، بستر طبیعی زمین، نخستین نوع دسترسی ایجادشده به فضاها و کاربرد آن از عوامل اساسی شکل دهنده این آثار و تعیین کننده تنوع گونه بندی هاست..در مجموع نتایج این تحقیق نشان میدهد که نمونه های دستکند موجود در ایران متعلق به کدام دسته است و کاربری آنها چیست و چه ارتباطی از لحاظ عملکرد، نحوه استفاده، جانمایی و شکل گیری بین آنها وجود داشته است؟

کلیدواژه ها:

دستکند ، معماری زیر زمینی ، زیستگاه های زیرزمینی ، معماری بومی