ارزیابی عوامل اکولوژیکی جزیره قشم به منظور توسعه ژئوتوریسم

ژئوتوریسم به عنوان یکی از روش های توسعه ژئوپارک ها به واسطه برنامه ریزی مناسب و شناخت امکانات و محدودیت ها، می تواند نقش مهمی در توسعه میراث زمین شناختی همراه با حفاظت داشته باشد. لندفرم های زیادی در منطقه وجود دارد که لندفرم های ژئوموفولوژیکی منطقه مورد مطالعه قرار گرفتند. در این پژوهش برای ارزیابی این لندفرم ها از نقشه های زمین شناسی، توپوگرافی و داده های میدانی استفاده شده است. لذا با استفاده از پرسشنامه به تعیین ابعاد چهارگانه تکنیک SWOT پرداخته شد. نمونه گیری پژوهش به صورت نمونه گیری تصادفی ساده و جامعه آماری را کارشناسان و صاحب نظران گردشگری استان تشکیل می دهد. یافته های حاصل از مدل SWOT پژوهش نشان می دهد که در ژئوپارک قشم تعداد قوت ها ۱۵ ، ضعف ها ۱۴ ، فرصت ها ۸ و تهدیدات ۵ مورد می باشند. براساس روش SWOT ، وجود اشکال فرسایشی و ژئوتوریسمی دره ستارگان و در مرتبه دوم وجود بزرگ ترین غار نمکی دنیا در منطقه در میان سایر لندفرم ها از لحاظ گردشگری دارای بیشترین ارزش است. دیگر لندفرم ها دارای ارزش متوسط به بالا هستند. نتایج اولویت بندی راهبردهای توسعه ژئوپارک قشم نشان می دهد که راهبردهای رقابتی– تهاجمی و سپس اقتضایی یا تنوع قرار گرفته است و بقیه راهبردها در اولویت های بعدی قرار گرفته است. بر اساس عوامل و پارامترهای اکولوژیکی، زمین شناسی و انسانی موثر در امر توسعه گردشگری، نقشه پهنه بندی ظرفیت توسعه گردشگری به ۵ طبقه از نامناسب تا بسیار مناسبتقسیم بندی گردید. نتایج حاصل از نقشه نهایی نشان داد که مناطق شرقی و بخش هایی از مرکز شهرستان دارای وضعیت بسیار مناسب هستند.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، لندفرم ، ژئوتوریسم ، ژئوپارک ، قشم