ارزیابی رویکرد جنبه گرا در توسعه مهندسی نرم افزار

رویکرد مهندسی نرم افزار جنبه گرا به عنوان روشی نوین مبتنی بر پیمانه بندی در توسعه سیستم هاست که به منظور افزایش قابلیت نگهداری و استفاده مجدد نرم افزار مطرح شده است. مهندسی نرم افزار جنبه گرا درصدد پیمانه بندی دغدغه های مداخله ای با بهره گیری از مفهوم جنبه است. امروزه این رویکرد درمحیط های تحقیقاتی وصنعت مورد توجه زیادی قرارگرفته و تاکنون روش های متفاوتی پیرامون پیاده سازی فازهای مختلف توسعه نرم افزار با استفاده از جنبه گرایی مطرح شده است که هرکدام از آنها با مزیت هافق محدودیت ها و کاربردهای متنوعی همراه اند. با توجه به تعدد و پراکندگی این روش ها، ضرورت ارائه مروری جامع، کامل و نظام مند دراین زمینه احساس می شود. هدف ازاین مقاله بررسی روش های مطرح در زمینه توسعه نرم افزار جنبه گران مقایسه تطبیقی آنها وبه دست آوردن چالش های مهم در این حوزه است. به همین منظور، روش های مختلف را براساس گام های توسعه نرم افزار طبقه بندی کرده و به تحلیل ومقایسه تطبیقی نقاط قوت، محدودیت ها و کاربردهای آنها می پردازیم. نتایج مقایسه های انجام شده امکان انتخاب مناسب ترین روش در هر گام از توسعه نرم افزار را برای مهندسان و محققان این حوزه فراهم می کند.

کلیدواژه ها:

جنبه گرایی ، دغدغه ، جداسازی دغدغه های مهندسی نرم افزار جنبه گرا ، دغدغه های مداخله ای