تاثیر سرزنی، نیتروژن و آبیاری تکمیلی بر برخی خصوصیات باقلا (.Vicia faba L) و کارایی زراعی نیتروژن

به منظور بررسی تاثیر سرزنی، نیتروژن و آبیاری تکمیلی بر برخی خصوصیات باقلا و کارآیی زراعی نیتروژن، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه گنبدکاووس در سال زراعی ۹۶-۱۳۹۵ اجرا گردید. عامل سرزنی در سه سطح شامل عدم سرزنی، سرزنی در مرحله شروع گل دهی و سرزنی در مرحله شروع پرشدن دانه، عامل نیتروژن در سه سطح شامل صفر، ۵۰ و ۱۰۰ کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار و عامل آبیاری تکمیلی در دو سطح شامل عدم آبیاری و آبیاری در مرحله شروع پرشدن دانه بود. نتایج نشان داد که تاثیر سرزنی بر عملکرد غلاف سبز، میزان پرولین و کارآیی زراعی نیتروژن معنی دار اما بر درصد پروتئین معنی دار نبود. اثر نیتروژن و آبیاری تکمیلی بر همه صفات معنی‎دار بود. بیشترین عملکرد غلاف سبز با ۲۹۱۱۸ کیلوگرم در هکتار مربوط به مصرف ۱۰۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار و کم ترین آن مربوط به تیمار عدم مصرف نیتروژن با ۲۲۱۴۹ کیلوگرم در هکتار بود. عملکرد غلاف سبز در تیمار عدم سرزنی کمتر از تیمارهای سرزنی در مرحله شروع گل دهی و سرزنی در مرحله شروع پرشدن دانه بود. آبیاری تکمیلی عملکرد غلاف سبز را از ۲۳۵۵۴ به ۲۸۶۹۷ کیلو گرم در هکتار افزایش داد. کارآیی زراعی نیتروژن در تیمار سرزنی در مرحله شروع پرشدن دانه ۸۹.۸۵ و در تیمار سرزنی در مرحله شروع گل دهی ۵۵.۹۶ کیلوگرم دانه بر کیلوگرم نیتروژن بود. مصرف نیتروژن پروتئین دانه را افزایش داد به طوری که در تیمار مصرف ۱۰۰ کیلوگرم نیتروژن درصد پروتئین به ۲۲.۶۵ درصد رسید. میزان پرولین و درصد پروتئین در تیمار عدم آبیاری بیش از تیمار آبیاری ولی عملکرد غلاف سبز و کارآیی زراعی نیتروژن کمتر بود. درمجموع، سرزنی، مصرف نیتروژن و آبیاری با بهبود شرایط رشد زایشی و تامین نیاز گیاه به نیتروژن و آب، باعث عملکرد بیشتر غلاف سبز شد.

کلیدواژه ها:

پرشدن دانه ، پرولین ، عدم آبیاری ، گل دهی ، نیتروژن