بررسی رابطه سلامت جسمی و روانی سالمندان و انواع محل زندگی آنان شامل خانه سالمندان، منزل شخصی، و دهکده سالمندی با استفاده از مدل TOPSIS

مقدمه: در کشور ایران که در حال رشد شتاب زده جمعیت است، موضوع سالمندان و ارتقاء سلامت آنها اهمیت قابل توجهی دارد. در این رابطه تمامی موضوعات موثر از جمله مسکن و انواع محل اقامت آنها شایسته بررسی است. هدف از این پژوهش قیاس مسکن های متناسب سالمندان در ایران و دهکده سالمندی به عنوان یک نمونه مسکن نوپا در این کشور به منظور افزایش سلامت جسمی و روانی سالمندان می باشد تا بتوان در آینده برنامه ریزی های دقیق تری در رابطه با گزینش مسکن سالمندی در کشور ایران انجام داد. مواد و روش کار: نوع پژوهش کاربردی و روش بررسی آن توصیفی- تحلیلی است و اهمیت نسبی هر یک از زیرمعیارها در گزینه ها (مسکن های سالمندی) با استفاده از تکنیک TOPSISتعیین می گردد. جامعه آماری این پژوهش ۳۵ نفر از صاحب نظران معماری، توانبخشی، پزشکی، و پرستاری می باشند که بصورت غیرتصادفی و هدفمند انتخاب و پرسشنامه تشکیل معیارهای ارزیابی بین آنان توزیع شده است. یافته ها: بر اساس نتایج رتبه بندی گزینه ها گزینه دهکده سالمندی با وزن ۰/۹۷۶ بالاترین رتبه را کسب کرد. این رتبه و بررسی نشان می دهد دهکده های سالمندی در ارتباط با افزایش سلامت سالمندان، موثرترین و مطلوب ترین گزینه ها هستند. نتیجه گیری: از آنجا که طراحی دهکده سالمندی در کشور ایران سابقه اجرایی چندانی نداشته و شاید برای برخی از سیاست گذاران مسکن، امری نوپا و جالب توجه باشد، اما باید درنظر گرفت که این نوع مسکن سازی باید مرتبط با بستر اجتماعی- فرهنگی کشور قرار بوده و بتواند به عنوان گزینه ای مطلوب و کارآمد ، بصورت موثر در کشور ایران اجرا گردد.  

کلیدواژه ها:

TOPSIS model ، Health ، Elderly housing ، Selection ، مدل TOPSIS ، مسکن سالمندی ، سلامت ، گزینش