اصطلاحات و باورهای عامیانه طبی در شعر صائب
محل انتشار: پنجمین همایش بین المللی زبان و ادبیات فارسی
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 239
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ADABICONF05_006
تاریخ نمایه سازی: 6 اردیبهشت 1401
چکیده مقاله:
در این مقاله که به روش توصیفی- تحلیلی گردآوری و تبیین و در نهایت تحلیل محتوا شده است، سوال اصلی آن است که در شعر صائب چگونه بیماریها و درمانهای رایج آن و داروها انعکاس یافته است؟ در این مقاله اصطلاحات حوزه پزشکی چه در بحث بیماریها و چه در بحث درمان مورد توجه هستند. صائب به برخی از بیماریها از جمله: آبله، آماس، تب، حرارت، رعشه و نکس و درمانهایی از قبیل: تریاق، سرمه و فصد اشاره کرده است. صائب با توجه به آگاهی نسبی خود از اصطلاحات طبی و با بهره گیری از تجربیات شخصی خود در مواجه ه با بیماریها، برخی از این مضامین و اصطلاحات را در شعرش به کار برده و به ویژه در توصیف اشیا و در بیان تقابل و تضاد مفاهیم، از آنها استفاده کرده است. کاربرد فراوان اصطلاحات طبی، گیاهان دارویی و ارائه شیوه های درمان بیماریها حاکی از میزان آگاهی صائب از این دانش طب است. صائب با اشاره به برخی بیماریها و خواص داروهای گیاهی، سعی داشته است مضامین اخلاقی و اجتماعی خود را با چاشنی مباحث طبی در هم آمیزد تا به سخنش جلوهای خاص ببخشد.
نویسندگان
اعظم محمودی
عضو هیات علمی پرستاری، واحد دهاقان، دانشگاه آزاد اسلامی. دهاقان. ایران
مریم محمودی
دانشیار زبان وادبیات فارسی، واحد دهاقان، دانشگاه آزاد اسلامی. دهاقان. ایران